بررسی وضعیت کم خونی ناشی از فقر آهن در دانش آموزان دبستانی شهر اصفهان و تاثیر تغذیه بر بهبود آن

مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع کم خونی ناشی از فقر آهن و تاثیر تغذیه مناسب دارای آهن بر رفع کمبود این عنصر معدنی در دانش آموزان دبستانی شهر اصفهان انجام شد.
در این پژوهش مداخله ای، 200 دانش آموز 7 تا 12 ساله دو دبستان شهر اصفهان به شیوه تصادفی انتخاب شدند و پس از اندازه گیری نمایه توده بدنی (Body mass index یا BMI)، نمونه خون آن ها جهت بررسی شاخص های مورد نظر گرفته شد. سپس 35 نفر از دانش آموزان دارای فریتین کمتر از 12 میکروگرم در لیتر و هموگلوبین کمتر از 12 گرم در دسی لیتر انتخاب شدند و با ارایه آموزش و الگوی غذایی مناسب، پس از سه ماه مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار SPSS و سطح معنی داری 050/0 تجزیه و تحلیل گردید.
شیوع کم خونی، فقر آهن و کم خونی ناشی از فقر آهن به ترتیب 0/6، 0/8 و 5/3 درصد بود. مقدار فریتین و هموگلوبین قبل از رژیم غذایی به ترتیب 11/10 ± 59/27 میکروگرم در لیتر و 97/0 ± 04/13 گرم در دسی لیتر گزارش شد که پس از مداخلات تغذیه ای افزایش یافت (به ترتیب 07/10 ± 88/30 میکروگرم در لیتر و 87/0 ± 35/13 گرم در دسی لیتر). طی سه ماه پژوهش، اختلاف معنی داری بین میانگین هموگلوبین و فریتین در سطح اطمینان 95 درصد مشاهده گردید.
تغذیه مناسب با مواد حاوی آهن، می تواند سبب بهبود آهن موجود در سرم خون کودکان مبتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن شود. همچنین، پیشنهاد می گردد برنامه غربالگری کودکان سن رشد در نظر گرفته شود و در صورت لزوم تحت درمان قرار گیرند.