برآورد نیازهای سرمایی و گرمایی برخی ارقام و ژنوتیپ های تجاری کیوی در منطقه غرب مازندران

اطلاع از نیاز دمائی درختان میوه اثرات مهمی در تولید و تعیین نواحی مناسب برای پرورش آن ها دارد. این پژوهش به روش قلمه های تک جوانه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری در سال 95-1394 انجام شد. در این پژوهش نیاز سرمایی ارقام هایوارد، توموری و ژنوتیپ های طلایی نر و ماده کیوی براساس مدل های ساعات سرمایی، یوتا و دینامیک و نیاز گرمایی به روش درجه ساعت رشد (GDH) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نیاز سرمایی جوانه های ژنوتیپ طلایی ماده و نر به ترتیب برابر با 480 و 585 ساعت سرما و برای ارقام هایوارد و توموری برابر با 692 ساعت سرما بود. مقدار نیاز گرمایی جوانه ارقام و ژنوتیپ ها از بین 2233 GDH در ژنوتیپ طلایی ماده تا 4066 GDH در جوانه های رقم هایوارد متغیر بود. نیاز سرمایی برای حداکثر گل دهی رقم هایوارد برابر با 966 ساعت سرما بود، در حالی که در رقم توموری و ژنوتیپ های طلایی نر و ماده نیاز سرمایی برای شکفتن جوانه های رویشی و گل دهی یکسان بوده و به ترتیب 692، 585 و 480 ساعت سرما بود. با تداوم دریافت سرما در جوانه ها، نیاز گرمایی برای شکفتن آن ها کاهش یافت و همبستگی منفی و معنی دار بین نیاز سرمایی و گرمایی برای شکفتن جوانه ها بدست آمد. با توجه به نیاز سرمایی کم ژنوتیپ های طلایی نر و ماده، به نظر می رسد که شرایط اقلیمی در پراکندگی منطقه کشت آنها محدود کننده نباشد. تصور می شود که مدل های یوتا و دینامیک برای ارزیابی نیاز سرمایی مناسب تر از مدل ساعتی باشند.