اثرات هیدروپرایمینگ و تاریخ کاشت بر عملکرد وش، الیاف و روغن دانه دو رقم پنبه

این پژوهش به منظور بررسی اثرات تاریخ کاشت و هیدروپرایمینگ بر عملکرد دو رقم پنبه در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول (A) تاریخ کاشت در سه سطح شامل 9 اردیبهشت، 23 اردیبهشت و 6 خرداد، عامل دوم (B) هیدروپرایمینگ در دو سطح شامل شاهد (بدون پرایمینگ) و انجام هیدروپرایمینگ و عامل سوم (C) رقم در دو سطح شامل ارقام «پاک» و «ورامین» بود. نتایج نشان داد که انجام هیدروپرایمینگ در تاریخ کاشت اول موجب افزایش معنی دار عملکرد وش نسبت به شاهد گردید ولی با تاخیر در کاشت، عمل هیدروپرایمینگ اثری بر عملکرد وش نداشت. رقم «ورامین» نسبت به کاشت زودهنگام به خوبی پاسخ داد به طوری که عملکرد وش آن در تاریخ کاشت اول به طور معنی داری بیشتر از رقم «پاک» بود ولی در تاریخ های کاشت دوم و سوم، دو رقم از لحاظ تولید وش با هم تفاوت معنی داری نداشتند. تاخیر در کاشت و عدم پرایمینگ موجب افت معنی دار درصد روغن در رقم «پاک» شد ولی اثری بر درصد روغن دانه رقم «ورامین» نداشت.