استفاده از روش لومینسانس نوری جهت تعیین سن رسوبات لسی اطراف شهر میبد و تفسیر شرایط تشکیل آنها

نهشته های لسی تاریخچه آب و هوایی و وضعیت جریان گرد و غبار جوی دوران گذشته را در خود ضبط کرده اند و وجود آنها در یک منطقه، مراحل مختلفی از تغییر اقلیم در دوره زمین شناسی «کواترنر» را نشان می دهد؛ اما جهت استفاده مناسب از این منبع اطلاعات، نیاز به تعیین سن این نهشته ها و میان لایه های کهن خاک بین آنها داریم. جهت سن یابی رسوبات لس توسط لومینسانس برانگیخته نوری (OSL) به دو پارامتر دز معادل دز طبیعی محیط و دز سالانه نیاز است. به منظور اندازه گیری دز معادل معمولا از روش SAR استفاده می شود. اما در این مطالعه به دلیل خالص نبودن کوارتز پس از دو مرحله شستشو با اسید فلوریدریک به دلیل تولید سیگنال مادون قرمز، از روش نور آبی پس از مادون قرمز ([Post IR] OSL) استفاده شد. در این بررسی دز معادل دز طبیعی نمونه های برداشت شده با تحلیل داده ها در برنامه آنالیست به روش هیستوگرام محاسبه شد. دز سالانه محیط توسط روش ICP و سن نمونه یا آخرین زمان رسوبگذاری آن 3900 ± 34600 سال پیش به دست آمد. با توجه به این سن، زمان رسوب گذاری ذرات سیلت معادل اواسط دوره وورم بوده است که به آخرین عصر یخچالی مربوط می شود. به این دلیل رسوب گذاری این لس ها در ایران مرکزی در شرایط سرد و خشک بوده و با وزش بادهای شدیدی که منجر به ایجاد کوهریگ هایی نیز در مناطق اطراف دشت یزد شده بودند مطابقت دارد.