تاثیر فرهنگ سازمانی (انسان گرا، موفقیت گرا) بر آزادی بیان کارکنان وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی معنویت

تحقیق پیش رو با هدف تاثیر فرهنگ سازمانی) انسان گرا، موفقیت گرا (بر آزادی بیان کارکنان وزارت ورزش و جوانان با نقش میانجی معنویت انجام گرفت. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان تمام وقت وزارت ورزش و جوانان تشکیل می داد (700=N). با استفاده از جدول حجم نمونه کرجسی مورگان، تعداد 281 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسشنامه فرهنگ سازمانی سپهوند و همکاران (1396) ، پرسشنامه آزادی بیان گوردن و اینفنت (1980) و معنویت از پرسشنامه پارسیان و دونینتگ (2009) بود. روایی پرسشنامه ها به تائید 8 تن از اساتید مدیریت ورزشی رسیده و پایایی آن ها در یک تحقیق مقدماتی بر روی 30 نفر از اعضای جامعه تحقیق و استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه های فرهنگ سازمانی، آزادی بیان و معنویت 81/0، 88/0 و 79/0 به دست آمد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده استفاده شد و نتایج نشان داد که هر سه متغیر تحقیق و مولفه هایشان، در وزارت ورزش و جوانان به طور معنی داری در وضعیت بالاتر از متوسط قرار دارند و برازش مدل نهایی پژوهش مبنی بر ارتباط معنادار بین فرهنگ سازمانی و آزادی بیان با توجه به متغیر میانجی معنویت معنادار است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که معنویت می تواند به عنوان عاملی در جهت افزایش آزادی بیان در اثر فرهنگ سازمانی، قلمداد شود؛ لذا پیشنهاد می شود با استفاده از سازوکارهایی چون ترویج فرهنگ اعتماد درون سازمانی، مشارکت دادناعضا در ترسیم آینده سازمان، تشویق روحیه جمعی و برگزاری دوره های ضمن خدمت معنویت باعث افزایش معنویت در سازمان شوند.