بررسی تاثیر جانمایی میراگرها بر مقاوم سازی ساختمان های فولادی تحت بار انفجاری

لوله های جدار نازک به عنوان معمولترین شکل و احتمالا قدیمی ترین شکل مورد استفاده در سیستم های جذب انرژی هستند. هدف از این تحقیق ارزیابی رفتار قاب های فولادی مجهز به میراگرهای فلزی جدار نازک آکاردئونی و تاثیرات جانمایی آنها در بهبود رفتار اینگونه قابها در برابر بار انفجاری می باشد. به منظور بررسی اثر میراگر، یک بار قاب بدون میراگر و باردیگر قاب مجهز به میراگر تحت اثر بار انفجار مورد ارزیابی قرار گرفت. سازه های فولادی مورد مطالعه، سازه تک دهانه ای با ارتفاع های مختلف یک و چهار طبقه بوده و تحت اثر دو نوع بار انفجاری با مقادیر مختلف قرار گرفتند. همچنین جهت استفاده میراگر در این سازه ها از دو روش برای جانمایی میراگر استفاده شده است. حالت اول استفاده از میراگر به همراه بادبند در تراز طبقه و دیگری تعبیه میراگر در میانه ستون برای کاهش اثرات ناشی از انفجار می باشد. برای تحلیل های دینامیکی غیرخطی مدل ها از نرم افزار ABAQUS استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که استفاده ازمیراگرهای جدار نازک آکاردئونی، بهویژه در انفجارهای بزرگ تا حد زیادی جابجایی کلی سازه را بهبود می بخشد (تا 98درصد برای سازه یک طبقه و 64درصد برای سازه چهار طبقه.) در عین حال با جایگذاری آن در نقاطی که تغییر شکلهای زیادی روی می دهد میتوان تغییرشکل های پلاستیک موضعی نقاط را کاهش داد.