تغییرات آسیب شناسی بافت آبشش ماهی کپور معمولی(Cyprinus carpio) در مواجهه باغلظت های تحت کشنده نانوذرات اکسید مس

در عصر حاضر به دلیل کاربرد گسترده نانو ذرات مس، ورود آن ها به محیط زیست افزایش یافته است. در این راستا ورود این نانو مواد به محیط زیست قابلیت تاثیر بر موجودات زنده ازجمله ماهی ها را خواهد داشت. از اینرو هدف از این مطالعه، بررسی آسیب شناسی بافتی ن
اشی از نانو ذرات مس بر بافت آبشش ماهی کپور معمولی می باشد.

به منظور بررسی اثرات هیستوپاتولوژی نانو اکسید مس بر آبشش بچه ماهیان کپور، تعداد60 قطعه کپور معمولی جوان با میانگین وزنی2±42 گرم تهیه و در 3 گروه با سه تکرار در مواجهه با نانو اکسید مس و یک گروه شاهد در سه تکرار ماهی در نظر گرفته شد. ماهیان به مدت6 هفته با غلظت های40،10 و80 میلی گرم بر لیتر نانو اکسید مس مواجهه داده شدند.

عوارض مشاهده شده در بافت آبشش شامل تورم سلول های سنگ فرشی، آئوریسم، ادم، اتصال تیغه های ثانویه مجاور،کوتاه شدن تیغه های ثانویه و هایپرپلازی بودند. بررسی های آسیب شناسی بافت آبشش نشان داد که در غلظت های بالا (80 میلی گرم بر لیتر)، آسیب ها بیشتر به شکل جداشدگی، هایپرپلازی و به هم چسبیدگی لاملاها بود، در مقابل آسیب ها در غلظت های پایین (10و40میلی گرم بر لیتر) به شکل آئوریسم، تورم سلول های سنگ فرشی و کوتاه شدن تیغه های ثانویه بروز نمود.

با توجه به تغییرات ایجاد شده در بافت آبشش ماهی کپور معمولی در غلظت های مختلف نانو ذرات مس در مقایسه با گروه کنترل می توان نتیجه گرفت که نانو ذرات مس می تواند اثرات قابل توجهی بر بافت آبشش ماهیان داشته باشد. از اینرو مطالعات آسیب شناسی می تواند به عنوان ابزار ساده و مناسبی جهت ارزیابی تاثیر این آلاینده های نوظهور انسانی بر ماهی استفاده شود.