تاثیر کاربری زمین بر زمین لغزش در منطقه ی توان، قزوین

زمی نلغزش، حرکت تودهی ی مواد دامن ه های شیب دار بر اثر نیروی گرانش زمین است که همه ساله زیا نهای جانی و مالی فراوانی را در مناطق کوهستانی، پرباران و لرزه خیز ب ههمراه دارد. تشخیص زمان و مقدار تغ ییرشکل توده های لغزشی برای درک دلایل فیزیکی وقوع زمی نلغزش و اعلام هشدار خطرهای احتمالی ضروری است. کاربری زمین یکی از عوامل موثر بر زمی نلغز شها است و در بعضی از نرم افزارها ی پهن هبندی به آن توجه شده است. در این تحقیق، مقدار جاب هجایی زمین لغزش توان واقع در شمال شرق استان قزوین با عامل کاربری زمین ارزیابی شد. ابتدا شبکه ای از 20 نقطه ی ثابت در داخل و خارج آن برای پایش میزان جاب هجایی کاربری های مختلف تود هی لغزشی ایجاد، و میزان جابه جایی هر نقطه در پنج باز هی زمانی با استفاده از جی پ یاس دو بسامدی انداز هگیری شد. نتایج پایش در مدت 511 روز نشان داد که مقدار کل جاب هجایی افقی نقط ه های حرک تدار در پنج باز هی زمانی مورد پایش 1876 میل یمتر بود، که نرخ حرکت ماهانه ی آن 110 میل یمتر است. ه مچونین، مقدار کل جاب هجایی عمودی نقط ه های حرک تدار در زمان مشابه 898 میلی متر با میانگین نرخ حرکت ماهان هی 53 میل یمتر بود. رابطه ی مشخصی نیز میان کاربری تود هی لغزشی و حرکت آن وجود دارد، ب هطوریک ه بخ شهای شمال غربی تود هی لغزشی با کاربری باغی حرکت بسیار بیشتری از نقط ه هایی که روی کاربری مرتع هستند، دارند. از مجموع انداز هگیر ی های نقط ه های باکاربری باغی، 70 درصد جاب هجایی افقی و 40 درصد جاب هجایی عمودی داشته اند، درحالیک هاین درصدها برای کاربری مرتع به 20 کاهش میی افت. با توجه به قرارگیری روستای توان در همسایگی و پایی ندست با غهای منطقه، محدودکردن کاربری باغی در بالادست و تبدیل سامانه ی آبیاری باغ ها از سنتی به تحت فشار می تواند تا حد زیادی از احتمال خطر وقوع لغز شهای بعدی جلوگیری نماید.