طراحی، سنتز و نشاندار سازی پپتید GPRPILE با 18FDG برای تصویربرداری از فیبرین جهت تشخیص ترومبوز

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
زمینه
در تصویربرداری پت، فلوئور-18 بهترین رادیونوکلید می باشد. نشاندار سازی پپتید به طور مستقیم با فلوئور-18 مشکل است و از روش غیرمستقیم و استفاده از ترکیبات واسطه حاوی فلوئور-18 استفاده می شود. به دلیل در دسترس بودن 18FDG در اغلب مراکز پت، 18FDG به عنوان یک ترکیب واسطه از پتانسیل بالائی برای نشاندار کردن پپتیدها برخوردار می باشد. در مطالعه حاضر یک پپتید خطی حاوی گروه آمینواکسی برای تصویربرداری از فیبرین طراحی، سنتز و با رادیوداروی فلوئورو دزوکسی گلوکز 18FDG نشاندار شد.
مواد و روش ها
مطالعات داکینگ با استفاده از نرم افزارAutoDock ویرایش 1/4 و نرم افزار HEX صورت گرفت و پپتید خطی Aoe-GPRPILE از روش Fmoc بر روی فاز جامد سنتز و سپس با استفاده از 18FDG نشاندار گردید. خلوص رادیوشیمیائی، پایداری پپتید نشاندار و سرد در پلاسمای انسانی و PBS با استفاده از روش های کروماتوگرافی تعیین گردید. نسبت حلالیت چربی به آب (LogP) پپتید نشاندار محاسبه گردید.
یافته ها
نتایج محاسبات داکینگ و فارماکوفور با استفاده از نرم افزار HEX نشان دهنده تمایل بالای توالی طراحی شده نسبت به فیبرین است (0.01=E Total). دستگاه LC-Mass ساختمان پپتید سنتز شده را تائید کرد. پپتید تا 24 ساعت در پلاسمای انسانی و بافر PBS پایدار بود. نشاندارسازی با استفاده از 0.2 میلی گرم پپتید، 1 mCi 18FDG در حرارت °C90 به مدت 30 دقیقه، 5=pH با خلوص رادیوشیمیائی بالای 95 درصد حاصل شد. پایداری پپتید نشاندار تا 2 ساعت در پلاسمای انسانی بیش از 95 درصد بود. نسبت حلالیت چربی به آب 1.5-= LogP بدست آمد.
نتیجه گیری
18FDG از پتانسیل بالائی در نشاندارسازی پپتیدها با روش غیرمستقیم برخوردار می باشد. در این مطالعه پپتید Aoe-GPRPILE سنتز و با استفاده از گروه آمینواکسی موجود در ساختار با 18FDG با راندمان بالا و خلوص مناسب نشاندار گردید. آمینو اکسی به عنوان یک گروه واسطه در آخرین مرحله مانند یک آمینو اسید بر روی سکانس پپتیدی با حداقل تاثیر بر روی خصوصیات پپتید اضافه شده و به صورت انتخابی پیوند پایدار اکسیم (oxime) با گروه آلدئیدی 18FDG ایجاد می کند.
زبان:
فارسی
صفحات:
228 تا 241
لینک کوتاه:
magiran.com/p1853107 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!