تاثیر تمرینات ثبات دهندهٔ مرکزی بر درد، ناتوانی و استقامت عضلات تنه در زنان مبتلا به کمر درد مزمن پس از وضع حمل

کاهش استقامت عضلات تنه و کمر درد در دوران بارداری و پس از وضع حمل بسیار شایع است. تمرینات ثبات دهندهٔ مرکزی باعث فعال سازی عضلات عمقی و بهبود هماهنگی آن ها با عضلات سراسری می شوند و به عنوان مداخلهٔ درمانی در ارتباط با دردهای ناحیه کمری- لگنی دوران بارداری و پس از آن توصیه شده اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ثبات دهندهٔ مرکزی بر درد، ناتوانی و استقامت عضلات فلکسور و اکستنسور تنه در زنان مبتلا به کمر درد مزمن پس از وضع حمل بود.
تعداد 2 4 زن غیر ورزشکار، هشت هفته پس از زایمان طبیعی در این مطالعه شرکت نمودند. به صورت تصادفی در دو گروه 1 2 نفری مداخله و مقایسه تقسیم شدند. گروه مداخله برنامهٔ تمرین درمانی را به صورت منظم طی چهار هفته، هر هفته شش روز و هر روز یک جلسهٔ 3 0 دقیقه ای، به صورت تمرینات خانگی انجام دادند؛ درحالی که به گروه مقایسه برنامهٔ درمانی خاصی داده نشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامهٔ ناتوانی اوسوستری (OSWQ) ، شاخص دیداری درد (VAS) ، تست های McGill و Biering-Sorensen و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی دو گروه مستقل و تی وابسته استفاده شد.
نتایج در پس آزمون کاهش معناداری در میزان درد کمر (0 ٫ 0 0 1 =p) ، شدت ناتوانی (0 ٫ 0 0 4 =p) و همچنین افزایش معناداری در استقامت عضلات فلکسور (0 ٫ 0 3 1 =p) ، لترال فلکسور (0 ٫ 0 1 7 =p) و اکستنسورهای تنه (0 ٫ 0 4 2 =p) در گروه مداخله در مقایسه با گروه مقایسه نشان داد.