بررسی اصابت گلوله منجر به فوت ارجاعی به سالن تشریح کهریزک پزشکی قانونی تهران از سال 1389 تا 1393

با توجه به این که آمار پلیس آگاهی حاکی از آن است که قتل با سلاح گرم و به طور عام دسترسی به سلاح گرم در کشور بیش از پیش شده است، بررسی اصابت گلوله منجر به فوت می تواند اطلاعات مهم و ارزشمندی در مورد تغییر الگوهای استفاده از سلاح گرم، گروه های سنی و جنسی درگیر را در اختیار بگذارد از این رو هدف تحقیق حاضر بررسی اصابت گلوله منجر به فوت سالن تشریح کهریزک پزشکی قانونی تهران از سال 1389 تا 1393 می باشد.
مطالعه حاضر به لحاظ اهداف، کاربردی، از نظر نحوه جمع آوری داده ها، سرشماری و به لحاظ شیوه تجزیه و تحلیل، به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد و 220 مورد مرگ در اثر اصابت گلوله در سالن تشریح پزشکی قانونی طی یک دوره پنج ساله بررسی شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 18 و آزمون کای اسکوئر انجام شد.
95.9 درصد اجساد نمونه مرد و 4.1 درصد نیز زن بوده اند. میانگین سنی متوفیان 31.5 سال بود. در 41.4 درصد موارد آسیب دیدگی بر اثر اصابت گلوله، ارگان آسیب دیده مغز بوده است و در 47.3 درصد موارد محل اصابت گلوله سر گزارش شده است. 23.3 درصد موارد فوت بر اثر اصابت گلوله، خودکشی و 31.1 درصد دیگرکشی،20.1 درصد موارد فوت به صورت اتفاقی و 25.6 درصد در اثر درگیری با پلیس بود. در 60.5 درصد موارد، شلیک با استفاده از اسلحه کمری انجام شده است. 47.1 درصد خودکشی ها در منزل، 41.3 درصد دیگر کشی ها در خیابان، 48.8 درصد اصابت اتفاقی گلوله در اردوگاه های نظامی و 90.6 درصد فوت ناشی از اصابت گلوله در درگیری با پلیس در خیابان رخ داده است.
نتایج مطالعه حاضر بر وجود رابطه بین در دسترس بودن اسلحه و نرخ خودکشی تاکید می نماید علاوه بر آن، بسیاری از موارد اصابت گلوله منجر به فوت به صورت اتفاقی در اردوگاه های نظامی و توسط سربازان رخ می دهد که با انجام مداخلات، قابل پیشگیری است.