اثر ایندول استیک اسید و بنزیل آمینوپورین بر شاخص های رشدی گل مغربی

تنظیم کننده های رشد گیاهی به روش های گوناگون بر گیاهان اثر گذاشته و باعث تنظیم رشد و نمو می شوند. از بین این مواد، اکسین و سایتوکینین معمولا به عنوان محرک تقسیم و توسعه سلول شناخته شده و توسعه اندامی را سبب می شوند. در این راستا، پژوهشی جهت ارزیابی اثر محلول پاشی ایندول استیک اسید و بنزیل آمینوپورین در غلظت های 100، 200 و 300 میلی گرم بر لیتر در قالب طرح کاملا تصادفی روی گل مغربی به صورت گلدانی به اجرا در آمد. محلول پاشی با تنظیم کننده های رشد گیاهی توانست بر بیشتر صفات مورد ارزیابی اثر مثبتی داشته باشد و در بین دو تنظیم کننده رشد، بنزیل آمینوپورین موثرتر بود. با افزایش غلظت تنظیم کننده های رشد مصرفی، شاخص های رشدی گل مغربی نیز افزایش یافت. اثر بهبود دهنده رشد اندام هوایی گیاه در محلول پاشی با بنزیل آمینو پورین مشهودتر بود در حالی که ایندول استیک اسید بر رشد ریشه اثر افزایشی بیشتری داشت. بنابراین، محلول پاشی با غلظت 300 میلی گرم بر لیتر بنزیل آمینوپورین و ایندول استیک اسید برای بهبود اولیه رشد گل مغربی قابل توصیه است