اندازه گیری و تحلیل سطح توسعه کشاورزی ایران با به کارگیری شبکه عصبی مصنوعی

به طور کلی نبود توسعه متوازن در بخش کشاورزی گریبان گیر بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله ایران می باشد. از همین رو، بررسی زمینه های عدم توازن و نابرابری توسعه این بخش اجتناب ناپذیر است. با مطالعه نقاط ضعف و قوت تک تک استان ها می توان برنامه ریزی متناسب را انجام داد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی میزان توسعه یافتگی کشاورزی استان های کشور ایران بود. سوال پژوهش این بود که سطح توسعه کشاورزی به تفکیک استان های کشور ایران به چه میزان است؟ پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت کاربردی و از منظر روش شناسی در زمره پژوهش های توصیفی- تحلیل قرار می گیرد. شیوه جمع آوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای و ابزارهای استاندارد شده در قالب فرم ها و جداول رسمی نتایج سرشماری کشاورزی 1393 بود. جامعه آماری پژوهش نیز کل استان های کشور ایران برابر با 31 استان بود. در ادامه 73 زیرشاخص در قالب 5 شاخص اصلی توسعه کشاورزی از نتایج سرشماری استخراج و پس از وزن دهی شاخص ها، با روش شبکه عصبی مصنوعی توسعه کشاورزی استان ها مورد بررسی قرار گرفت. محاسبات پژوهش با استفاده از نرم افزارهای Excel وMATLABانجام شد.یافته های سنجش سطح توسعه کشاورزی استان ها نشان داد، استان های اصفهان، تهران، مازندران به ترتیب رتبه های اول، دوم و سوم و استان های خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و بوشهر رتبه های 29، 30 و 31 را به دست آوردند. گفتنی است که شاخص بهره برداری کشاورزی در دو خوشه ی 2 و 3 و شاخص خدمات زیربنایی و سایر خدمات کشاورزی در خوشه 1 بیشترین اهمیت را به خود اختصاص دادند. با توجه به نتایج، نابرابری نسبی توسعه کشاورزی در بین استان های مورد مطالعه وجود داشت.