اختلال در ترشح هورمون آلدوسترون از منظر جرم شناختی

یکی از مهم ترین مسائلی که جوامع کنونی به آن گرفتار هستند، مسالهٔ بزهکاری است. به لحاظ زیستی-روانی، یکی از مسائل ریشه ای در وقوع جرم می تواند ترشحات غدد آدرنال باشد. یکی از عوامل مهم در ایجاد شخصیت افراد نوع کارکرد غدد آدرنال و تاثیری است که در غدد دیگر می گذارد و حالات روحی و جسمی فرد را تجلی می بخشد. هورمون آلدوسترون ساخت هورمون هایی را برعهده دارد که سطح مواد معدنی بدن را تنظیم می کند. این مقاله با هدف بررسی میزان کاهش قدرت اراده و هوشیاری شخص با اختلال در ترشح هورمون آلدوسترون انجام شد.
اختلال در ترشح هورمون آلدوسترون با بروز مشکلاتی مانند هیپوکالمی، هایپرکالمی، نارسایی یا عفونت کلیه، فشار و قند خون بالا یا بیماری آدیسون مرتبط است. این مشکلات از نظر جرم شناختی قابل توجه هستند؛ برای مثال در هیپوکالمی ضربان قلب شخص نامنظم شده، عارضه بیهوشی موقت و انقباض عضلات ایجاد می شود و درنتیجه فرد از حالت تعادل جسمی و روانی خارج می شود. به دلیل از دست دادن نسبی قوه ادراک و هوشیاری در این شرایط، زمینه برای ارتکاب جرم ایجاد می شود. جرم شناختی فشار خون بالا نیز بسیار حائز اهمیت است، زیرا فشار خون بالا می تواند منجر به مشکلات شدید قلبی و مغزی شود و هوشیاری فرد کاهش یابد. از آنجا که این بیماری ها جنبه داخلی و فردی دارد، مجرم واقف به مشکل خود نیست و معمولا برای دفاع از خود استنادی به بیماریش نمی کند. لذا در شرایطی که شخصی به دلیل اختلال در ترشح هورمون آلدوسترون و سایر عوارضی که ذکر شد، مرتکب جنایتی شود، باید او را از لحاظ مسئولیت کیفری نیمه مسئول شناخت. علاوه بر این مجموع این عوامل جسمی خود زمینه ساز بیماری های روانی دیگری است.به طوری که فرد ممکن است دست به رفتارهای نابهنجاری همچون حمله و پرخاشگری بزند.