عوامل موثر بر گفتمان اعتدال در سیاستگذاری عمومی؛ مطالعه موردی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر پیش نظریه جیمز روزنا

هدف اصلی این نوشتار بررسی عوامل موثر بر گفتمان اعتدال و تاثیر این عوامل بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دولت یازدهم می باشد. در این نوشتار از پیش نظریه جیمز روزنا (به عنوان نماینده تلفیق دو سطح تحلیل خرد و کلان) جهت بررسی و تجزیه و تحلیل سیاست خارجی دولت اعتدال استفاده شده است. بنابراین سوال اصلی آن است که از بین متغیرهای 5گانه روزنا کدامیک بیشترین تاثیر را بر گفتمان اعتدال در سیاست خارجی دولت یازدهم داشته است؟ ادعای اصلی مقاله آن است که در فهم تغییرات سیاست خارجی ایران بعد از انتخابات سال 1392، هر پنج متغیر پیش نظریه جیمز روزنا دخیل بودند اما از بین عناصر پنج‏گانه، عنصرنقش سیاستمدار و عنصر فردی برای فهم سیاست خارجی دولت یازدهم از اولویت برخوردار بوده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بسیاری از تصمیمات مهم سیاست خارجی ایران در دولت یازدهم مثل روند مذاکرات هسته ای، نوع تعامل با کشورهای همسایه، منطقه و برخی از کشورهای اروپایی تابع متغیر فرد (سیاستمدار) و شخص رئیس جمهور و به تبع آن متغیر نقش یعنی مسئولیت های قبلی آقای روحانی به عنوان یک حقوقدان بوده که قبلا در مسئولیت هایی مثل رئیس تیم مذاکره کننده هسته ای، دبیر شورای عالی امنیت ملی و نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی بوده است.