تغییرات صبحی- عصری تعادل پویا تحت تکلیف دوگانه شناختی در زنان سالمند با عادت صبحگاهی

تعییرات ایجاد شده ناشی از افزایش سن در ریتم شبانه روزی بدن و عادات زمانی در سالمندان، می تواند باعث ایجاد تفاوت در اجرای فعالیت های حرکتی و شناختی و همچنین، ترجیحات ساعت روز برای انجام فعالیت های بدنی یا ذهنی این افراد نسبت به جوانان شود. توانایی حفظ تعادل در افراد سالمند نیاز به توجه دارد و فعالیت خودکاری نیست و می تواند تحت تاثیر این تغییرات قرار گیرد و احتمال زمین خوردن را افزایش دهد. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تغییرات صبحی- عصری تعادل پویا در زنان سالمند با عادت صبحگاهی تحت تکلیف دوگانه شناختی بود.
12 زن سالمند با دامنه سنی 80-65 سال به صورت هدفمند انتخاب شدند و با قرار گرفتن در سه گروه به صورت تصادفی، جهت اجرای تست زمان برخاستن و رفتن تحت تکلیف دوگانه شناختی و منفرد، در سه روز متفاوت و در دو نوبت صبح و عصر به آزمایشگاه بیومکانیک ورزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان مراجعه نمودند. داده ها با استفاده از آزمون Two-way repeated measures ANOVA در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
زمان روز تاثیر معنی داری بر عملکرد تعادلی سالمندان هم زمان با اجرای تکلیف شناختی (711/0 = P) و بدون اجرای تکلیف شناختی (221/0 = P) نداشت، اما بدون در نظر گرفتن زمان روز، اجرای تکلیف شناختی بر عملکرد تعادلی تاثیرگذار بود (001/0 = P).
عملکرد تعادلی زنان سالمند تحت تکلیف شناختی و منفرد در عصر نسبت به صبح دچار تغییر نمی شود، اما به طور کلی، اجرای تکلیف شناختی هم زمان با تست تعادل، تاثیر منفی بر عملکرد تعادلی سالمندان می گذارد.