تاثیر شتاب خطی و شتاب چرخشی سر در بروز آسیب های مغزی در تکواندو

مکانیسم های آسیب ضربه مغزی به خصوص در ورزش، هنوز به طور کامل شناخته نشده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی شتاب خطی و شتاب چرخشی سر به عنوان عوامل تاثیرگذار در بروز آسیب های مغزی در تکواندو و میزان اهمیت آن ها در این نوع آسیب ها بود.
در این پژوهش تجربی، 15 تکواندوکار مرد حرفه ای شرکت کردند. جهت اندازه گیری شتاب خطی و شتاب چرخشی سر، از یک دستگاه متشکل از یک سر و گردن مصنوعی، یک بازوی مکانیکی که نماینده پای تکواندوکار بود و یک مجموعه کامپیوتری جهت ارزیابی، نظارت و ثبت اطلاعات که توسط محقق ساخته شد، استفاده گردید. طراحی و شبیه سازی کامپیوتری دستگاه فوق در برنامه های SolidWorks، Adams و CATIA انجام شد. نتایج در نرم افزار MATLAB به دست آمد و جهت بررسی تاثیر شتاب ها در بروز آسیب مغزی از آزمون t استفاده گردید (05/0 > P).
شتاب خطی به دست آمده در مقایسه با آستانه آسیب سر به طور معنی داری کمتر بود (001/0 = P). همچنین، شتاب چرخشی حاصل شده در مقایسه با آستانه برش سطحی مغز (001/0 = P)، تکان مغزی (001/0 = P) و پارگی سیاهرگ ارتباطی (013/0 = P) به طور معنی داری بیشتر گزارش شد.
عامل اصلی آسیب های سر در تکواندوکاران، شتاب چرخشی می باشد که با توجه به مقادیر به دست آمده در تحقیق حاضر، در صورت عدم استفاده از کلاه می تواند منجر به آسیب های مغزی جبران ناپذیری شود؛ در حالی که شتاب خطی نقش چندانی در تولید این آسیب ها ندارد.