کارآیی مدل سبک زندگی سنتی بر رفتار خوردن دختران بیش وزن (با رویکرد ایرانی- اسلامی)

با توجه به نقش و اهمیت سبک زندگی بر اصلاح رفتار و عادات مختلف از جمله رفتارهای مرتبط با وزن، پژوهش حاضر با هدف بررسی کارآیی مدل سبک زندگی سنتی بر رفتار خوردن دختران بیش وزن با رویکرد ایرانی- اسلامی انجام شد.

 پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون است که در سال 1395 انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان بیش وزن رشته روان شناسی دانشگاه آزاد واحد کرج در سال 1396 بود. 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90دقیقه ای با مدل سبک زندگی سنتی مربوط به وزن به صورت گروهی آموزش دیدند. از پرسش نامه رفتارخوردن داچ، مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلال های محور I و مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اختلال های شخصیت استفاده شد. داده ها با آزمون تحلیل کواریانس و نرم افزار 24 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

به ترتیب بین نمرات گروه آزمایش و کنترل برای رفتار خوردن (43/691=F؛ اندازه اثر=0/541؛ 0/0001=p)، خوردن هیجانی (4/389=F؛ اندازه اثر=0/106؛ 0/043=p)، خوردن بیرونی (6/947=F؛ اندازه اثر=0/158؛ 0/012=p) و خوردن منع شده (22/499=F؛ اندازه اثر=0/378؛ 0/0001=p) تفاوت معنی دار مشاهده شد. مدل سبک زندگی سنتی به طور معنی داری موجب کاهش رفتار خوردن و مولفه های آن شد.

 مدل سبک زندگی سنتی ایرانی با رویکرد اسلامی بر اصلاح رفتار خوردن و مولفه های آن (خوردن هیجانی، خوردن بیرونی و خوردن منع شده) موثر است و طب سنتی می تواند بر تعدیل رفتار خوردن و مولفه های آن به عنوان یک روش درمانی در کنار مدل های نوین در کاهش وزن دختران بیش وزن تاثیرگذار باشد.