بررسی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر و تعرق پتانسیل و شبیه سازی پارامترهای اقلیمی با مدل SIMETAW

در این مطالعه از مدل SIMETAW برای شبیه سازی پارامترهای اقلیمی و برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل در دوره پایه 2001-1961 و دو سناریوی اقلیمی انتشار گازهای گلخانه ای A2 و B2 از خروجی های مدل گردش عمومی جو HadCM3 برای دوره آتی 2080- 2040 در ایستگاه های سینوپتیک رشت (اقلیم بسیار مرطوب)،‏ شهرکرد (اقلیم نیمه خشک)،‏ اهواز (اقلیم خشک) و سنندج (اقلیم مدیترانه ای) استفاده شده است. نتایج به دست آمده بیانگر دقت بالای مدل در شبیه سازی دمای حداقل،‏ دمای حداکثر،‏ دمای نقطه شبنم،‏ سرعت باد،‏ تابش و تبخیر و تعرق پتانسیل در هر چهار اقلیم مورد مطالعه بود اما در مورد تخمین متغیر بارش مدل از دقت کمتری برخوردار بود. پدیده تغییر اقلیم موجب افزایش متغیرهای دمایی (حداکثر،‏ حداقل و نقطه شبنم) و سرعت باد و کاهش بارندگی در همه ایستگاه های مورد مطالعه در دوره آینده نسبت به دوره پایه شده است. مقایسه تبخیر و تعرق پتانسیل درازمدت ماهانه خروجی مدل SIMETAW در دوره آتی با دوره پایه نشان داد در همه ایستگاه ها در مجموع،‏ تبخیر و تعرق پتانسیل در آینده نسبت به دوره پایه 4 /10،‏ 5 /9،‏ 7 /10 و 3 /4 درصد تحت سناریو A2 و 3 /10،‏ 8 /8،‏ 4 /9 و 9 /2 درصد تحت سناریو B2 به ترتیب در ایستگاه های سنندج،‏ شهرکرد،‏ رشت و اهواز افزایش یافت.