تاثیر نمک های سیلیسیوم بر تغییرات فیزیولوژیک باقلای آلوده به Phytophthora pistaciae

سیلیسیوم دومینعنصررایج درخاکاستکهاثرات مفیدیدرافزایشتحملبهتنش های زندهوغیرزندهدرگیاهاندارد.در این مطالعه، فعالیت درون زیوه ای سیلیکات سدیم و پتاسیم در مهار Phytophthora pistaciae مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور بررسی اثر سیلیکات سدیم و سیلیکات پتاسیم در افزایش تحمل گیاه آزمونه ی باقلا نسبت به P. pistaciae، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب یک طرح کاملا تصادفی و اعمال سه تیمار شاهد، دریافت نمک قبل و بعد از مایه زنی، در سه تکرار در گلخانه اجرا شد. محتوای کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنول اکسیداز، پرولین، پروتئین کل، کربوهیدارت گیاه و همچنین اسیدیته و هدایت الکتریکی خاک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد که نمک های سیلیسیوم با افزایش آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز، پلی فنول اکسیداز و پروتئین کل باعث افزایش تحمل باقلا نسبت به P. pistaciae می شود و برعکس میزان پرولین کاهش می یابد. هیچ کدام از این نمک ها تاثیری روی میزان کربوهیدرات گیاه، pH و هدایت الکتریکی خاک نداشتند. باتوجهبهنتایجحاصلازاینآزمایشمی تواناستنباطکردکهنقش نمک های سیلیسیومدرافزایشتحملبه بیماری در باقلابه دلیلافزایشفعالیتآنزیم هایضد اکسایشبوده است. این آنزیم ها باعثکاهشخسارت های اکسایشی ناشیازگونه هایفعالاکسیژنایجاد شده تحتتنشبیمارگرمی شوند.