بررسی میزان آلودگی پنیرهای سنتی استان مازندران به استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین

وجود سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک در مواد غذایی در حال تبدیل شدن به مشکلی جدی در بخش بهداشت عمومی و درمان به خصوص در کشورهای در حال توسعه می باشد. این پژوهش با هدف بررسی آلودگی پنیر سنتی به استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (Methicillin-resistant Staphylococcus aureus: MRSA) در استان مازندران انجام شد.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی، بررسی میزان حضور MRSA با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن mecA به روش PCR روی 360 نمونه پنیر سنتی در استان مازندران که طی یک سال جمع آوری شده بود، انجام شد. مقاومت سویه هایMRSA جدا شده از نمونه های پنیر در برابر ونکومایسین، اریترومایسین، اگزاسیلین، سیپروفلوکساسین، پنی سیلین، تتراسایکلین، جنتامایسین و کوتریموکسازول به روش دیسک دیفیوژن تعیین شد.
2/62 درصد از نمونه های مورد آزمون با میانگین شمارش log cfu g-1 96/3، آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس بوده اند. 199 جدایه از 224 جدایه (8/88 درصد) به دست آمده، مقاوم به متی سیلین بودند. مقاومت سویه های MRSA در برابر آنتی بیوتیک ها عبارت بود از: جنتامایسین 77 درصد، کوتریموکسازول 75 درصد، ونکومایسین 68 درصد، سیپروفلوکساسین 60 درصد، اگزاسیلین 52 درصد، تتراسایکلین 29 درصد، اریترومایسین 15 درصد و پنی سیلین 10 درصد.
استنتاج: نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان دهنده میزان بالای آلودگی در پنیرهای سنتی تهیه شده در استان مازندران به استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی بیوتیک می باشد. بایستی با رعایت اصول بهداشتی در دامداری ها، به کار بردن شیر پاستوریزه در تهیه پنیر و نیز آموزش بهداشت عمومی در سطح کارگاهی جهت جلوگیری از بروز آلودگی های ثانویه طی فرایند تولید پنیر از شیوع گسترده این باکتری در محصولات سنتی پیشگیری نمود.