بررسی اثر دما و رطوبت بر سرعت وکینتیک رهش تئوفیلین از ماتریکس های هیدروفیل

انحلال یک دارو نقش مهمی را در فراهمی زیستی فرآورده ایفاء می کند. هر تغییر در خصوصیات فیزیک و شیمیایی می تواند سبب تغییر در آزادسازی دارو و در نتیجه سبب تغییر در زیست دستیابی دارو گردد. خصوصیات فیزیکوشیمیایی جامدات دارویی به حضور دما و رطوبت بستگی دارد و گزارشات زیادی از این اثر در مقالات دیده می شود. بنابراین برای غلبه بر این تغییرات لازم است که شرایط نگهداری برای حصول آزادسازی مورد نظر از دارو سنجیده شود.
قرص های تئوفیلین به روش پرس مستقیم و با استفاده از کارباپول 934 و HPMC K15M و با نسبت های گوناگون تهیه گردیدند. پس از تهیه قرص ها و انجام آزمون های اولیه، قرص ها در شرایط مختلف دمایی و رطوبتی به مدت 6 ماه قرار گرفتند. میزان رهش تئوفیلین از فرمولاسیون ها بررسی گردید و سپس داده های حاصل به مدل های کینتیکی برازش گردیدند. از روش DSC برای تعیین پایداری فیزیکی قرص ها و امکان تداخل بین دارو با پلیمر و یا مواد جانبی استفاده شد.
نتایج حاصل از رهش دارو از فرمولاسیون های مختلف در زمان صفر، سه و شش ماه تفاوت معنی داری را نشان نداد. همچنین با مطالعه ترموگرام های DSC فرمولاسیون های فوق، پیک مشخص تئوفیلین در حدود 275 درجه سانتی گراد دیده شد و شکل ترموگرام ها تغییری را نشان نداد.
استنتاج: به طور کلی مطالعات آماری نتایج انحلال نشان داد که قرار دادن قرص های تئوفیلین تهیه شده به مدت 3 و 6 ماه در در شرایط مختلف تغییرات معنی داری در رهش دارو ایجاد نمی نماید. همچنین تغییری در پایداری فیزیکی قرص ها دیده نشد.