بررسی تاثیر مراقبت خانواده محور بر بارمراقبتی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به صرع

مراقبت از بیماران مبتلا به صرع، مراقبین خانوادگی آنان را با چالش های متعددی روبرو می سازد. شناخت نیاز ها و مشکلات مراقبین در موقعیت پیچیده مراقبت کردن از بیماران و سپس اجرای مداخلات خانواده محور می تواند منجر به تسهیل فرآیند مراقبتی مراقبین و افزایش کیفیت مراقبت از بیماران گردد. لذا این پژوهش با هدف بررسی تاثیر برنامه مراقبتی خانواده محور بر بارمراقبتی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به صرع اجرا گردید.
این مطالعه یک پژوهش از نوع کار آزمایی بالینی که در سال 1395 در دو مرکز آموزشی درمانی آیت الله کاشانی و هاجرشهرکرد بمدت 7 ماه انجام گردید. نمونه ها به روش نمونه گیری آسان انتخاب و سپس با استفاده از جدول اعداد تصادفی در دو گروه مداخله(50 نفر) و کنترل(50 نفر) قرار گرفتند. برای گروه مداخله برنامه مراقبتی خانواده محور در چهار گام، تهدید درک شده، خودکارآمدی، عزت نفس و ارزشیابی از طریق آموزش گروهی، حل مسئله گروهی و مشارکت آموزشی در طی 4 جلسه صورت گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از نسخه های فارسی ابزار سنجش بار مراقبتی زاریت[1] در دو گروه مداخله و کنترل در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد و دو ماه بعد از مداخله انجام پس از کسب رضایت آگاهانه و کتبی از واحدهای مورد پژوهش انجام گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی تی مستقل و آنالیز واریانس با مشاهدات تکراری[2] در نرم آفزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین نمره بار مراقبتی در دو گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله به ترتیب(24/37، 34) بود(p<0/179)، همچنین میانگین بار مراقبتی در دو گروه آزمون و کنترل به ترتیب در مراحل بلافاصله بعد از مداخله(36/21، 7/28) و دو ماه بعد از مداخله(78/15، 92/27) می باشد که نشان دهنده کاهش معنادار بار مراقبتی در گروه آزمون بود(p<0/001)
نتایج نشان داد که برنامه ی ساده و کم هزینه و با قابلیت اجرایی مراقبت خانواده محور سبب کاهش موثر بار مراقبتی مراقبین بیماران صرعی شده که می تواند کمک بسزایی به مراقبین خانوادگی در جهت ایفای نقش هرچه بهتر انان با حداقل فشارهای جسمی و روانی آنان داشته باشد