توسعه مدل کنترل موجودی فازی با محدودیت های احتمالی و امکانی

در اغلب مسائل کنترل موجودی، برخی از پارامترها قطعی، برخی تصادفی و برخی فازی در نظر گرفته می شوند. در حالی که در واقعیت، متغیرهایی وجود دارند که در عین تصادفی بودن، ماهیت فازی نیز دارند که به آنها متغیرهای تصادفی فازی می گویند. مدل پیشنهادی این مقاله، دارای محدودیت های انبار و بودجه است. هدف این مقاله، تعیین مقدار تولید و موجودی بهینه هر یک از کالاها به منظور حداقل کردن هزینه کل تولید و نگهداری است.
روش شناسی: این پژوهش از لحاظ ماهیت توصیفی و از لحاظ هدف، توسعه ای- کاربردی است. هم چنین از لحاظ روش گردآوری داده ها اسنادی است. در خصوص روش تجزیه و تحلیل، در مدل برنامه ریزی ریاضی مورد نظر، با لحاظ کردن سطوح امکان، محدودیت ها غیرفازی شده اند. محدودیت بودجه توسط روش برنامه ای تصادفی تبدیل به معادل قطعی آن که نه فازی و نه تصادفی است، شده است. سرانجام مدل کنترل بهینه با دو محدودیت قطعی ایجاد شده، توسط اصل کمینه پنتریاگین و شرایط کان-تاکر حل شده است.
با حل مسئله با استفاده از نرم افزار متلب، مقدار حداقل هزینه کل بهینه 076/473 به دست آمد. مقدار بهینه تولید کاپشن و کفش در بازه 15 روزه اول به ترتیب 1000 دوجین و 1500 جفت و در بازه 15 روزه دوم 850 دوجین و 1200 جفت محاسبه شد.
مدل و روش حل پیشنهادی، قابلیت تبیین و حل مسئله کنترل بهینه موجودی وقتی که برخی پارامترها فازی، برخی تصادفی و برخی دیگر نیز تصادفی فازی باشند، دارد. روش به کار رفته برای غیر فازی کردن پارامترها و محدودیت ها نسبت به بسیاری از روش ها از جمله برش α آسان تر است.