ارزیابی پیامد بیماران با نشانگان تغذیه مجدد بستری در بخش مراقبت های ویژه

نشانگان تغذیه مجدد (RFS: Re-feeding Syndrome) شامل: اختلال الکترولیتی شدید و ناهنجاری های متابولیکی پس از شروع تغذیه مجدد در افرادی است که یک دوره طولانی را بدون غذا گذرانده اند.
در این مطالعه آینده نگر طی نیمسال اول سال 1396 سطح سرمی فسفر، منیزیم و پتاسیم بیماران بالای 18 سالی که به مدت بیش از 48 ساعت در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های طالقانی و امام ارومیه بستری شده و NPO (Nil per Os) بودند و تحت حمایت تغذیه ای قرار گرفتند در روز اول، سوم و هفتم بستری اندازه گیری و ثبت شد و در نهایت فراوانی نشانگان تغذیه مجدد و هیپوفسفاتمی، هیپومنیزیمی و هیپوکالمی و پیامد کوتاه مدت بیماران مورد مقایسه قرار گرفت. بیماران با نارسایی حاد و مزمن کلیه، سرطان، مشکلات قبلی گوارشی، کبدی و اختلالات الکترولیتی به هنگام پذیرش از مطالعه کنار گذاشته شدند.
میانگین طول مدت بستری بیماران در ICU (Intensive Care Unit) 35 روز و میانگین طول مدت تهویه مکانیکی 5/28 روز به دست آمد. فراوانی مرگ و میر بیماران نیز 96/36 درصد (95 نفر) بود. همچنین فراوانی نشانگان تغذیه مجدد 23/13 درصد، هیپوفسفاتمی 7/25 درصد، هیپوکالمی 4/21 درصد و هیپومنیزیمی 7/37 درصد به دست آمد. شایان ذکر است که بین شاخص توده بدنی، طول مدت تهویه مکانیکی و بستری در بخش مراقبت های ویژه و مرگ و میر بیماران با نشانگان تغذیه مجدد و بدون آن تفاوت آماری معناداری وجود داشت (05/0P<).
فراوانی به دست آمده برای اختلالات الکترولیتی در دوره شروع تغذیه مجدد در مقایسه با مطالعات مشابه با وجود تفاوت های موجود و پیامدهای ناشی از RFS در بازه قابل قبولی قرار داشت.