بررسی ساختارهای زایشی و سلول های ویژه شده (ایدیوبلاست ها) آنها در رقم مضافتی خرما (Phoenix dactylifera L. Mazafati cultivar)

رقم مضافتی خرما (Phoenix dactylifera L. Mazafati cultivar) (Phoenix یکی از مهم ترین ارقام کشت شده در استان کرمان به ویژه شهرستان بم است. زیست شناختی گل، نقش مهمی در فهم تعیین جنسیت و تنظیم آن، روابط تکاملی و فیلوژنتیک تیره خرما و ارتباط آن با تک لپه ای های دیگر و نیز نهان دانگان دارد. ساختار گل آذین و گل با روش های معمول سلول - بافت شناختی بررسی شدند. رفتار گل دهی از نوع Pleonanthy است که در آن، با رشد رویشی شاخساره منفرد، انشعابات گلی در زاویه برگ ها تشکیل می شوند. مراحل اولیه نمو گل های نر و ماده هنگامی انجام می شوند که هنوز اسپات ها نهان هستند و در زاویه دمبرگ ها ظاهر نشده اند. اسپات های ماده کوچک تر از نر هستند و گل های روشن تر دارند. گل پوش، سه تایی متمایز از هم با ایدیوبلاست های فنل دار است. در مرکز گل نر، مادگی ابتدایی و در پیرامون مادگی گل ماده آثار پرچم های ابتدایی دیده می شوند که به تغییر تکاملی از گل های نرماده به تک جنس و گیاهان دوپایه اشاره می کند. لایه مغذی، تک هسته ای و ترشحی است و تجزیه لایه میانی در مقایسه با تیپ علف هفت بند دیرتر و در مراحل اولیه نمو دانه های گرده انجام می شود. در اطراف رابط بساک، ایدیوبلاست های فنل دار تمایز می یابند که میزان و اندازه آنها در بلوغ افزایش و به محل شکوفایی امتداد می یابند. دانه های گرده بالغ، کشیده، بیضی و تک شیاری هستند. مادگی، سه برچه ای جدا است که یکی از برچه ها به میوه تمایز می یابد و آثار دو برچه دیگر ممکن است همراه میوه بالغ دیده شود. تخمک واژگون، دوپوسته ای، دارای اسکلرید و ایدیوبلاست های حاوی بلورهای کلسیم اگزالات (رافید) و فنلیک ها با اندازه متفاوت است.