بررسی میزان تجویز صحیح آنتی بیوتیک توسط پزشکان عمومی در اورژانس بیمارستان توحید سنندج

در دهه های اخیر گسترش سوشهای مقاوم استاف اورئوس، پنوموکوک، انتروکوک و گرم منفی های روده ای ناشی از استفاده نامناسب از آنتی بیوتیکها، ضرورت توجه به مصرف صحیح آنها را مطرح کرده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان تجویز صحیح آنتی بیوتیک توسط پزشکان عمومی در اورژانس بیمارستان توحید شهر سنندج انجام گرفت.
در یک مطالعه توصیفی ، نسخ تجویز شده دارو در 170 بیمار مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان توحید در شهرستان سنندج در یک بازه زمانی یک ساله از خرداد ماه 1392 تا خرداد ماه 1393 مورد ارزیابی قرار گرفتند. انتخاب بیماران در طول سال و در هر ماه بین 14 تا 15 نفر بود. بعد از معاینه و نسخه نویسی توسط پزشک عمومی بیماران توسط یک نفر از همکاران طرح به پزشک متخصص عفونی ارجاع داده میشدند و بیمار توسط پزشک متخصص مجددا معاینه و نسخه صادر می شد. در نهایت داده های مربوط به نسخ پزشکان عمومی و متخصص عفونی از نظر سن و جنس بیمار و داروهای تجویز شده در یک فرم اطلاعاتی ثبت و با هم مقایسه گردیدند. داده ها توسط نرم افزار spss v.18 و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
از کل بیماران مورد مطالعه (170 نفر)، 81 نفر (6/47%) زن و 89 نفر (4/52%) مرد با میانگین سنی 44/15±86/39 سال بودند. بر اساس نتایج این مطالعه 18/11 درصد از بیمارانی که توسط پزشک عمومی برای آنان آنتی بیوتیک تجویز شده بود از نظر پزشک متخصص عفونی نیاز به آنتی بیوتیک نداشته اند. همخوانی و تشابه دارویی دقیق آنتی بیوتیکهای تجویز شده (برای یک بیمار مشخص) توسط پزشک عمومی با پزشک متخصص 8/7% بود. میانگین تعداد داروهای تجویز شده توسط پزشکان عمومی و متخصص عفونی به ترتیب 08/2 و 21/2 بود. بیشترین انتی بیوتیک تجویز شده توسط متخصص عفونی سپیروفلوکساین و آزیترومایسین هر کدام با 3/13 درصد و پزشکان عمومی سیپروفلوکساسین با 3/21درصد و سفکسیم با 12 درصد بوده است.
یافته های این مطالعه ضرورت آموزش پزشکان عمومی در خصوص تجویز آنتی بیوتیک از طریق دوره های آموزشی را نشان میدهد.