بررسی ویژگی های رادیوبیولوژیکی سلول های نرمال ریه تیمار شده با نانوساختارهای سریم اکساید بعنوان حفاظت کننده پرتوی در برابر پرتوهای ایکس مورد استفاده در رادیوتراپی

نانوذرات سریم اکساید یا نانوسریا بعنوان محافظ پرتوی می توانند نقش مهمی در کاهش ناهنجاری های پرتوهای یونیزان داشته باشند. کاهش عوارض جانبی در اثر تابش گیری از پرتوهای فوتونی با انرژی MV6 که بصورت معمول در رادیوتراپی کاربرد دارند، می تواند ارزشمند باشد.
سوسپانسیون نانوسریا توسط الکل اتیلیک70% استریل شد. به منظور بهینه سازی توزیع نانوذرات در محیط آبی سوسپانسوین تهیه شده به مدت 3 دقیقه توسط ورتکس بهم زده شد و سپس به مدت 2 ساعت توسط امواج فراصوت سونیکاتور حمامی سونیکاسیون انجام شد. سلول های MRC-5 در محیط DMEM/F12 کشت و در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوباتور با رطوبت زیاد قرار داده شدند. به منظور تعیین غلظت غیرسمی نانوسریا سلول ها با غلظت های سریالی 5، 10، 30، 50، 70، 90، 110، 150، 200، 250 و 300 از نانوسریا تیمار شدند. کمی سازی اثر حفاظت پرتوی نانوسریا در غلظت غیر سمی از نانوسریا با دزهای تابشی 20، 40، 60، 80 و 100 سانتی گری از پرتوهای ایکس مگاولتاژ انجام گرفت.
غلظت 70 میکرومولار و غلظت های پایین سمیتی برای سلول های MRC-5 نداشتند بطوری که میانگین درصد بقای سلولی در این غلظت از نانوسریا برابر با 56/2±40/89 بود. سلول های MRC-5 در حضور 70 میکرومولار از نانوسریا در برابر دزهای تابشی 40، 80 و 100 سانتی گری، نسبت به گروه کنترل حفاظت پرتوی معناداری داشتند (005/0P-Value˃).
استفاده از نانوذرات سریم اکساید می تواند منجر به افزایش صحت درمان و کاهش اثرات ثانویه در رادیوتراپی شود.