مقایسه فراوانی ژنوتیپ مطلوب ژن اینترلوکین 28B در افراد سالم و بیماران آلوده به HCV

درمان عفونت مزمن ویروس هپاتیت C (Hepatitis C virus; HCV) با استفاده از ترکیب دارویی اینترفرون آلفا(Interferon-α IFN-α) و ریباویرین(Ribavirin; RBV) صورت می گیرد. عوامل مختلفی در میزان پاسخ به درمان بیماران آلوده به HCV نقش دارند که ژنوتیپ و میزان بار ویروس، سن، نژاد، چاقی، مقاومت به انسولین، میزان فیبروز و پلی مورفیسم های ژن اینترلوکین 28B (Interleukin 28B; IL-28B) مهم ترین آن ها هستند. در سال های اخیر مشخص شده است که چندین پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی(Single nucleotide polymorphism; SNP) در نزدیکی ژنIL-28B با میزان پاسخ به درمان ترکیبی در ارتباط می باشد که از میان فاکتورهای پیشگویی کننده درمان، پلی مورفیسم های IL-28B در رسیدن به پاسخ پایدار ویروسی نقش مهم تری را نسبت به بقیه ایفا می کنند. در این مطالعه فراوانی ژنوتیپی پلی مورفیسم نقطه rs8099917 ژن اینترلوکین 28B در دو گروه افراد ایرانی سالم و آلوده به هپاتیت C از تهران بررسی شده است.
فراوانی ژنوتیپی پلی مورفیسم نقطه rs8099917 در 105 فرد سالم و 105 فرد آلوده به HCV که در فاز مزمن بیماری قرار داشتند با استفاده از تکنیک PCR-RFLP (Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism) بررسی شد و نتایج به دست آمده توسط نرم افزار SPSS vol.15 و آزمون χ2 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته های پژوهش: فراوانی ژنوتیپی این پلی مورفیسم در افراد سالم 1=GG، 7/25=GT و 3/73=TT درصد و در افراد آلوده به هپاتیت C نیز 1/58=GT و 9/41=TT درصد است. ژنوتیپ GG در افراد آلوده به HCV تشخیص داده نشد.
در این مطالعه فراوانی ژنوتیپ های نقطه پلی مورفیسم rs8099917 بین دو جمعیت سالم و آلوده به HCV ایرانی از اختلاف معنی داری برخوردار است و فراوانی ژنوتیپ مطلوب TT در گروه افراد سالم بیشتر است.