بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و سمیت نانوذرات نقره سنتز شده به روش سبز توسط عصاره آبی گیاه روناس بر سلول های سرطانی کبد(HepG2) در مقایسه با سلول نرمال فیبروبلاست پوستی(HDF)

نانوذرات به دلیل توانایی بالقوه در زمینه های مختلف از جمله پزشکی و دارو مورد توجه بسیاری قرار گرفته اند. نانوذرات نقره از شناخته شده ترین ترکیبات در دارورسانی و درمان سرطان به شمار می آید. بررسی ها نشان می دهد که نانوذرات نقره سنتز شده به روش سبز دارای اثرات ضد میکروبی، آنتی اکسیدان، سیتوتوکسیک و ضد التهابی می باشند. لذا در این مطالعه توان آنتی اکسیدانی و سمیت سلولی نانوذرات نقره سنتز شده از عصاره گیاه روناس بر علیه سلول های سرطان کبد و سلول های نرمال فیبروبلاستی پوست با استفاده از پروتوکل های استاندارد بررسی شد.
ابتدا نانوذرات نقره با استفاده از عصاره آبی روناس تهیه شد و سپس توان مهاری نانوذره سنتز شده بر علیه رادیکال های آزاد ABTS و DPPH مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش MTT به منظور ارزیابی میزان سمیت این نانوذرات در غلظت های مختلف بر علیه سلول های نرمال فیبروبلاست پوستی(HDF) و سلول های سرطان کبد(HepG2) استفاده شد. به این ترتیب که ابتدا سلول ها کشت داده شد و سپس به مدت 24 ساعت در معرض غلظت های مختلف نانوذرات قرار گرفتند و در نهایت میزان سمیت با استفاده از محلول MTT سنجش گردید.
یافته های پژوهش: نتایج به دست آمده نشان داد که نانوذرات نقره قادر است به صورت وابسته به غلظت اثر مهاری بر رادیکال های آزاد ABTS و DPPH اعمال نماید به طوری که با افزایش غلظت تا 1250 میکروگرم بر میلی لیتر میزان مهار رادیکال های آزاد به بالای 80 درصد افزایش نشان داد و هم چنین IC50 برای ABTS و DPPH به ترتیب 140 و 60 میکروگرم بر میکرولیتر گزارش گردید. نتایج حاصل از بررسی اثر سمیت نانوذره بر سلول های سرطان کبد نشان داد که این نانوذرات قادر است سلول های سرطانی را در غلظت های بسیار پایین مهار کند(IC50: 6 μg/ml) حال آن که در این غلظت ها بر سلول های نرمال اثر کشندگی ندارد(IC50: 100 μg/ml).
نتایج نشان می دهد که نانوذرات سنتز شده دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده و هم چنین قادر است در غلظت پایین سلول سرطان کبد را مهار و در غلظتی مشابه بر سلول نرمال اثر سمیت نداشته باشد که همین امر این نانوذره را کاندیدی مناسب جهت استفاده در مهار سلول های سرطانی می کند