بررسی تاثیر حرارت ورودی فرآیند جوشکاری زیرپودری بر رفتار و سازوکار خوردگی فلز جوش در اتصالات جوشکاری فولاد خط لوله گاز X42

در این پژوهش تاثیر حرارت ورودی فرآیند جوشکاری زیرپودری بر رفتار و سازوکار ‏خوردگی فلز جوش در ‏اتصالات ‏جوشکاری فولاد ‏‏خط لوله گاز ‏X42 مورد ‏بررسی قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا 6 عدد ورق آنیل شده به ضخامت ‏mm‏15 از فولاد میکروآلیاژی ‏X42 ‏تهیه شده و ‏سپس برای جوشکاری از فرآیند جوشکاری ‏زیرپودری با مقادیر حرارت ورودی 8/37، 9/18 و ‏kJ/mm‏ 6/12 ‏استفاده شد.‏ ‏سپس برای بررسی رفتار خوردگی فلز جوش هر سه اتصال جوشکاری شده از روش های پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و طیف ‏سنجی امپدانس الکتروشیمیایی در محلول 5/3 درصد وزنی کلرید سدیم استفاده شد. همچنین برای بررسی ریزساختار و سازوکار خوردگی فلز ‏جوش در اتصالات جوشکاری شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و برای آنالیز فازهای تشکیل شده در ریزساختار فلز جوش ‏از پراش پرتو ایکس استفاده شد. مشاهدات میکروسکوپ الکترونی و الگوهای حاصل از پراش پرتو ایکس نشان داد که ‏افزایش حرارت ورودی ‏منجر به افزایش میزان فریت و افزایش اندازه دانه های فریت در ریزساختار فلز جوش اتصالات ‏فولاد ‏‏خط لوله گاز ‏X42 می شود. نتایج آزمایش های خوردگی نشان می دهد که با افزایش حرارت ورودی در فرآیند ‏جوشکاری، فلز جوش اتصالات فولاد ‏‏خط لوله گاز ‏X42 مقاومت به خوردگی بیشتری از خود نشان می دهد. همچنین با کاهش حرارت ورودی در فرآیند ‏جوشکاری، سازوکار خوردگی فلز جوش بصورت خوردگی حفره دار شدن می باشد