تحلیل زمانی - مکانی آلودگی های خطرناک شهر تبریز با تاکید بر(PM10)

در مطالعه حاضر به تحلیل زمانی‏- مکانی آلودگی های خطرناک کلان‏شهر تبریز با تاکید بر PM10 پرداخته شده است. بدین منظور، از داده های آلودگی PM10 سازمان حفاظت محیط زیست تبریز پنج ایستگاه‏ باغشمال، راه‏آهن، راسته‏کوچه، آبرسان، و حکیم نظامی‏ طی دوره آماری هشت‏ساله (20052012) استفاده شد. در این مطالعه، روز خطرناک ‏روزی تلقی می‏شود که مقدار PM10 آن بیشتر از 420 میکروگرم بر متر مکعب باشد. ‏روش‏ کار بدین شرح است: پس از تنظیم ماتریس داده ها، روزهای حدی با آلودگی خطرناک PM10 بیشتر از 420 میکروگرم بر متر مکعب در طی دوره آماری هشت‏ساله (20052012) تفکیک و پس از فیلتر‏گذاری از نظر زمانی‏-‏ مکانی تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تحلیل فراوانی PM10 نشان می‏دهد که در همه ایستگاه های مورد مطالعه بیشترین رخداد فراوانیPM10 در تابستان (ماه اوت) بوده است و بی‏شک سیطره پرفشار جنب حاره، به دلیل تشکیل لایه های حرارتی بر روی ایران، در افزایش آلودگی های خطرناک تابستانه تبریز نقش موثری دارد. در فصل زمستان در بیشتر ایستگاه ها رخداد آلودگی های خطرناک PM10 به کمترین مقدار خود رسیده است. در بین ایستگاه های مورد مطالعه، ایستگاه باغشمال و آبرسان دارای بیشترین آلودگی خطرناک PM10 هستند