ارزیابی امنیت اجتماعی آب در دهستان های شهرستان کرمانشاه

با توجه به اثرات تغییرات آب و هوایی و فعالیت های بشر، بسیاری از نواحی جهان در حال رویارویی با بحران هایی با محوریت آب هستند. گام ضروری برای رویارویی با حوادث آب محور و تعدیل تبعات آن، شناخت و درک عمیق از ابعاد برگشت پذیری و مقاومت افراد برای ارتقای آستانه تحمل آنان است. ازاین رو، مطالعه حاضر به ارزیابی امنیت اجتماعی آب در دهستان های شهرستان کرمانشاه پرداخته است. پژوهش حاضر در سال 1396 انجام شده و از نوع توصیفی و پیمایشی است. جامعه ی آماری تحقیق، سرپرستان خانوارهای روستایی پنج دهستان شهرستان کرمانشاه می باشند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، حدود 376 خانوار تعیین گردید. روش نمونه گیری، خوشه ایاست. طبق تحلیل نتایج حاصل از وزن دهی ابعاد امنیت اجتماعی آب توسط متخصصان، برگشت پذیری زیرساختی و ظرفیت مقابله در برابر خشکسالی دارای بالاترین درجه اهمیت در شکل گیری مفهوم امنیت اجتماعی آب می باشند. با در نظر گرفتن اوزان مولفه ها، دهستان دورودفرامان و جلالوند دارای بالاترین میانگین برگشت پذیری و دهستان ماهیدشت دارای بالاترین مقدار میانگین ظرفیت مقابله می باشد. درمجموع، سطح امنیت اجتماعی آب در دهستان های موردمطالعه نسبتا پایین بوده و بیشترین مقدار متوسط آن مربوط به دهستان ماهیدشت بوده است.