مروری بر عملکرد گیرنده NKG2D و لیگاندهای مربوط به آن: مقاله مروری

گیرنده Natural killer group 2D (NKG2D) یک پروتئین درون غشایی نوع II بوده و به خانواده شبه لکتین نوع C (CTLR) تعلق دارد. این گیرنده متعلق به گروه گیرنده های NK2 (NKG2) و به صورت هومودایمر است. ویژگی بارز سیستم NKG2D این است که لیگاندهای متعددی برای این گیرنده وجود دارد و همه آن ها هومولوگ دور وابسته به پروتئین های Major histocompatibility complex (MHC) کلاس I هستند. لیگاندهای انسانی این گیرنده شامل پروتئین هایی مانند MICA، MICB و ULBP1-6 می باشند. در سلول های کشنده طبیعی (NK)، سایتوتوکسیسیتی به واسطه NKG2D می تواند با انتقال سیگنال از موتیف های فعال سازی بر پایه ی گیرنده ایمنی تیروزینی (ITAM) در آداپتور DAP12 و یا توسط یک مسیر وابسته به Syk فعال شده توسط آداپتور DAP10 انجام شود. این گیرنده، فعال کننده سلول های NK و T CD8 (αβ و γδ) بوده و در پاسخ سیستم ایمنی به عفونت های ویروسی و سرطان ها و همچنین در برخی پروسه های خودایمنی دخیل می باشد. تحریک از طریق این گیرنده می تواند منجر به فعال سازی یا تحریک لیز سلولی و رهاسازی سایتوکین در نتیجه افزایش عملکرد ایمنی ذاتی به واسطه سلول های NK و میلویید و نیز بهبود ایمنی اکتسابی به واسطه ی سلول های T γδ و +CD8 شود. با این حال، بیان خارج از تنظیم و نامناسب لیگاند های NKG2D در سلول های سالم می تواند سبب پاسخ خودایمنی (مانند بیماری های آرتریت روماتویید، کولیت، سلیاک، مالتیپل اسکلروزیس) شود. با توجه به این موضوع، شناخت دقیق عملکرد این گیرنده در میانکش با لیگاندهای متنوع آن می تواند منجر به توسعه استراتژی(هایی) شود که در درمان بیماری های خودایمنی مفید واقع شود. برای این منظور، در این مطالعه مروری اقدام به بررسی دقیق مطالعات انجام گرفته روی ساختار و عملکرد این گیرنده و لیگاندهای مربوط به آن گردید.