کلونیزاسیون استافیلوکوکوس اورئوس در کارکنان درمانی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی قزوین

استافیلوکوک کلونیزه شده در حفره قدامی بینی کارکنان درمانی یکی از منابع عفونت استافیلوکوکی در بیمارستان است.
این مطالعه با هدف تعیین شیوع کلونیزاسیون بینی با استافیلوکوک اورئوس حساس و مقاوم به متی سیلین و مشخص کردن الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها در پرستاران و کارکنان خدماتی بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 396 نفر از کارکنان پنج بیمارستان در سال 1395 انجام گرفت. پس از اخذ رضایت و تکمیل پرسش نامه یک نمونه از قدام حفره بینی جهت بررسی میکروبیولوژیک گرفته شد. ایزولاسیون سویه های استافیلوکوک و تعیین الگوی مقاومت (به روش انتشار دیسک و آزمون تی) براساس روش های استاندارد صورت گرفت. نمونه های مقاوم به سفوکستین به عنوان استافیلوکوک مقاوم به متی سیلین (MRSA) در نظر گرفته شد. داده ها با آزمون های مجذور کای و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
از 198 نفر کارکنان مورد بررسی، 32 نفر ( 16/2 %) ناقل استافیلوکوک بودند که بیش ترین فراوانی متعلق به بخش های مراقبت های ویژه (%20/3) بود. شیوع MRSA در کل جمعیت %3 بود. میزان فراوانی حاملین به طور معنی داری در کارکنان با سطح تحصیلات بالاتر و پرستاران کم تر بود. هیچ یک از ایزوله ها به وانکومایسین و ریفامپین مقاوم نبودند.
شیوع حامل بودن عفونت استافیلوکوکی (به ویژه MRSA) در بین کارکنان درمانی قزوین کم است. بنابراین، ریفامپین و موپیروسین جهت ریشه کنی کلونیزاسیون استافیلوکوک اورئوس در کارکنان درمانی حتی در موارد MRSA قابل توصیه هستند.