بررسی الگوهای زمانی ورزش روی کاهش وزن و پانل خطرساز عروق کرونری مردان میانسال بی تحرک دارای اضافه وزن و چاقی

روش های مختلفی در ارتباط با مدت زمان تمرین ورزشی وجود دارد، اما اطلاعات مربوط به مدل های مختلف آن در مردان میانسال هنوز ناکافی است. مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر تمرینات ناپیوسته ورزشی بر کاهش وزن و پروفایل لیپیدی و مقایسه کارایی آن با تمرینات پیوسته انجام شده است.
جامعه آماری این آزمایش تصادفی شامل 82 مرد میانسال ( 45 تا 65 ساله ) دارای اضافه وزن یا چاقی بود که در تابستان سال 1396 به باشگاه ورزشی هرماس زاهدان آمده بودند. در ابتدا، شرکت کنندگان پس از دریافت گواهی نامه سلامت پزشکی، اندازه گیری های تن سنجی را برای قد و وزن بدن انجام دادند. شاخص توده بدنی به صورت وزن بدن به کیلوگرم تقسیم برمجذورقد به مترمحاسبه شد. پس از این مراحل، آن ها براساس BMI به اضافه وزن و چاقی طبقه بندی شدند. از میان 82 شرکت کننده، 70 نفر این مطالعه را تکمیل کردند وبه طور تصادفی به دو گروه برنامه ورزشی پیوسته و نا پیوسته تقسیم شدند. پارامترهای ارزیابی وزن، از جمله تغییر در وزن و ترکیب بدن، تست های نمونه گیری خون قبل و 12 هفته پس از مطالعه انجام شد.
در مقایسه با مبنا، همه پارامترها به طور قابل توجهی در هردو گروه دستخوش تغییر شدند. در مقایسه بین گروهی، افزایش کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) تفاوت معنی داری را نشان داد ( P < 0.001 ). کاهش نسبت کلسترول تام به کلسترول HDL در طی برنامه ورزشی ناپیوسته بالاتر از برنامه ورزشی پیوسته بود. سطح اطمینان نتایج 95 ٪ در نظرگرفته شده است.
هر دو گروه تجربی کاهش وزن مشابه ای داشتند. تاثیر ورزش ناپیوسته بر روی پروفایل لیپیدی در مقایسه با ورزش پیوسته دارای امتیازاتی بود. این یافته ها ، دانش ما را در مورد مدل های زمانی ورزش و به کارگیری آن ها طی میانسالی مردان بهبود بخشیده و در عین پیش گیری از حوادث قلبی -عروقی می تواند به انتخاب یک برنامه ورزشی موثر برای از دست دادن وزن کمک کند.