بررسی میزان بیان IL-17 و IL-23R در سلول های تک هسته ای خون محیطی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

بیماری آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمن است که ناشی از تجمع سلول های التهابی در مفاصل و ترشح سایتوکاین های مختلف التهابی است. از میان این سایتوکاین ها می توان به IL-17 و IL-23 اشاره کرد که هنوز نقش قطعی آن ها در این بیماری مشخص نشده است. در این مطالعه میزان بیان IL-17 و IL-23R و ارتباط آن ها با بیماری آرتریت روماتوئید مورد بررسی قرار گرفت.
مطالعه صورت گرفته از نوع مطالعات موردی- شاهدی می باشد. در این مطالعه 37 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید و همین تعداد افراد سالم به عنوان گروه سالم شرکت کردند. سلول های تک هسته ای خون محیطی (PBMCs) با فایکول جدا شده و پس از استخراج RNA تام و ساخت cDNA، بیان mRNA سایتوکاین های IL-17 و IL-23R در سلول های تک هسته ای خون محیطی با تکنیک Real-time PCR و با استفاده از پروب Taqman مورد بررسی قرار گرفت.
میانگین سنی±انحراف معیار گروه بیماران 328/1±86/46 و گروه سالم 392/1±73/44 می باشد. بیان ژن IL-17 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید در مقایسه با افراد سالم افزایش معنی داری را نشان داد (002/0 Pv=) در حالی که بیان ژن IL-23R در گروه بیمار و سالم تفاوت معنی داری را نشان نداد (22/0 Pv=).
در این مطالعه افزایش بیان IL-17 در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید نشان دهنده نقش مهم این سایتوکاین در پاتوژنز بیماری است. بنابراین با تحقیقات بیشتر می توان با مهار اختصاصی این سایتوکاین به کمک آنتی بادی های مونوکلونال (داروهای بیولوژیک)، استراتژی های درمانی جدید و موثرتری را برای بیماری آرتریت روماتوئید پیشنهاد کرد