اثربخشی توان بخشی شناختی بر بهبود حافظه فعال شنیداری و دیداری در اختلال وسواسی- جبری

با توجه به شیوع اختلال وسواسی- جبری در تمام سنین و اثرات مخرب آن در دوره کودکی و نوجوانی، بررسی و ارزیابی روش های جدید درمانی با عوارض کم و تاثیر مناسب درمانی کاملا ضروری به نظر می رسد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی توان بخشی شناختی بر بهبود حافظه فعال شنیداری و دیداری نوجوانان دختر دوره متوسطه دوم مبتلا به اختلال وسواسی- جبری بود.
پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال وسواسی-جبری در دبیرستان های شهرستان کوهدشت در سال تحصیلی 96-1395 بود. با انتخاب تصادفی چهار دبیرستان و غربال گری با استفاده از پرسشنامه وسواس فکری عملی فوا و همکاران، بعد از مصاحبه با آن ها، 30 نفر از دانش آموزانی که ملاک های ورود و خروج مورد نظر پژوهش را برآورده می کردند، به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. از هر دو گروه تست حافظه فعال وکسلر گرفته شد و برای گروه آزمایش به صورت انفرادی به مدت 12 جلسه برنامه توان بخشی شناختی اجرا شد.
پس از مداخله توان بخشی شناختی، نمرات حافظه فعال شنیداری (01/0p <) و حافظه فعال دیداری (001/0p< ) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت.
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که توان بخشی شناختی در ارتقاء حافظه فعال بیماران مبتلا به اختلال وسواسی جبری موثر است. بنابراین پیشنهاد می شود علاوه بر مداخلات روان شناختی، از مداخلات مبتنی بر توان بخشی شناختی به عنوان رویکرد درمانی تلفیقی، کاربردی و حمایتی در کنار رواندرمانی توسط متخصصین این حوزه استفاده شود