الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن بتالاکتامازیCTX-Mدر ایزوله های اشریشیاکلی مولد ESBL در استان مازندران

اشریشیاکلی یکی از عوامل شایع در عفونت انسانی بویژه عفونت دستگاه ادراری می باشد. اشریشیاکلی های تولید کننده بتالاکتاماز های وسیع الطیف (ESBL) دارای مقاومت به سفالوسپورین می باشد. وجود این جدایه ها احتمال انتقال ژنهای مقاومت سفالوسپورینی و افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در بین سایر سویه ها را افزایش می دهد. لذا هدف از این مطالعه تعیین الگوهای حساسیت آنتی بیوتیکی و میزان فراوانی بتالاکتامازهای وسیع الطیف تیپ CTX-M در جدایه های اشریشیاکلی به روش فنوتیپی و ژنوتیپی بود.
مواد و این مطالعه توصیفی، مقطعی به مدت شش ماه برروی نمونه های ادراری مراجعین به 7 درمانگاه از مراکز درمانی نیروهای مسلح استان مازندران طی دوره 6 ماهه در فاصله زمانی آذر 94 تا اردیبهشت 95انجام شد.گونه های اشریشیاکلی جداسازی و با روش های بیوشیمیایی تایید شدند. جهت بررسی حساسیت گونه ها ازروشcombined disk test استفاده گردید و نتایج با استانداردCLSI مقایسه شد.گونه های مقاوم از نظر وجود ژن CTX-M،توسط روش PCR بررسی و داده ها با برنامه نرم افزاری SPSS تجزیه وتحلیل گردید.
از تعداد کل180 نمونه بیمار 41 جدایه اشریشیاکلی جدا شد. از این تعداد 21 جدایه (21/51%) مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف بودند. در تست PCR 4 مورد (75/9 %) از جدایه ESBL واجد ژن CTX-M بودند. در بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی بیشترین مقاومت در برابرآنتی بیوتیک های آمپی سیلین(6/75 درصد) سفالوتین (5/58 درصد) و سفازولین(9/60 درصد)بود. بیشترین مقدار حساسیت در برابر آنتی بیوتیک های ایمی پنم (6/75 درصد) جنتامایسین (7/70 درصد) و سفوتاکسیم (9/60 درصد) بود.
با توجه درصد بالای مقاومت به سفالسپورین های نسل سوم، انجام دقیق آنتی بیوگرام و پرهیز از تجویز بی رویه آنتی بیوتیک ها در عفونت های ناشی از ارگانیسم های تولیدکننده ESBL یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.