اعمال قاعده منع مجازات مضاعف نسبت به جرایم ارتکابی ایرانیان در خارج از کشور

یکی از قواعد مهم در حقوق جزای بین الملل، قاعده ی منع محاکمه و مجازات مجدد است که در حقوق ایران رویکردهای متفاوتی نسبت به این قاعده اتخاذ شده است؛ به طوری که شاهد پذیرش آن در قوانین قبل از انقلاب و حذف آن در قوانین بعد از انقلاب تا سال 1392هستیم. قانون گذار در اقدامی تحسین برانگیز در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، به طور صریح نسبت به پذیرش این قاعده در ردیف جرایم تعزیری، که تشکیل دهنده ی بخش عمده فهرست جرایم در حقوق کیفری ایران به شمار می آید، اقدام کرد. با توجه به تفکیک تعزیرات به تعزیرات منصوص و غیرمنصوص شرعی، نکته ی حایز اهمیت، اعمال این قاعده در مجازات های حدود، قصاص، دیات و تعزیرات منصوص شرعی است. این نوشتار علاوه بر تشریح این موضوع، به بررسی اجرای مجازات های شرعی نسبت به مرتکب ایرانی در خارج از کشور با رعایت کلیه ضوابط شرعی و رسیدگی مجدد پس از بازگشت به ایران، پرداخته است.