بررسی رابطه بین کیفیت خدمات گردشگری و رشد اقتصادی بلندمدت در قالب یک الگوی رشد درون زا

صنعت گردشگری بین المللی دارای پتانسیل بالایی برای ایجاد درآمدهای ارزی و افزایش اشتغال است و توجه به این صنعت می تواند نقش مهمی در روند توسعه اقتصادی ایران داشته باشد. مقاله حاضر با معرفی یک الگوی نظری و یک مطالعه تجربی، نقش کیفیت خدمات گردشگری و گردشگری درون زا را در رشد اقتصادی بلندمدت بررسی می کند. برای این منظور، یک الگوی رشد نظری تجارت بین الملل ارائه می شود که در آن گردشگری موتور رشد اقتصادی است و کیفیت خدمات گردشگری بر رشد بلندمدت تاثیر می گذارد. هم چنین با ارائه یک تحلیل تجربی، رابطه بین گردشگری، کیفیت و رشد اقتصادی در ایران در بازه زمانی 1348-1394 آزمون گردید. نتایج نشان می دهد که در بلند مدت ورود گردشگران و کیفیت اقامت گاه های گردشگری اثر مثبتی برتولید ناخالص داخلیایران دارد، درحالی که تولید ناخالص داخلی خارجی دارای اثر منفی بر رشد اقتصادی ایران است. همچنین یافته های مقاله حکایت از وجود رابطه علیتی دوطرفه بین رشد GDP حقیقی و رشد گردشگری در ایران دارد.