تحلیل عوامل کلان اقتصادی موثر بر بیکاری در استان های ایران: با تاکید بر اعتبارات هزینه ای و تملک دارایی های سرمایه ای

بیکاری یکی از مهم ترین چالش های اقتصاد ایران بوده و یکی از وظایف دولت در اقتصاد سیاست گذاری برای کاهش نرخ بیکاری است. بنابراین، هدف اصلی این مقاله بررسی عوامل کلان اقتصادی موثر بر نرخ بیکاری استان ها، با تاکید بر اعتبارات هزینه ای و تملک دارایی های سرمایه ای، در دوره (94-1387) با استفاده از روش داده های ترکیبی پویا است. نتایج بیانگر این است که اعتبارات هزینه ای اثر مثبت و تملک دارایی های سرمایه ای اثر منفی و معناداری بر نرخ بیکاری در استان های کشور دارند. افزایش تملک دارایی های سرمایه ای دولت، با ایجاد زیر ساخت های اقتصادی لازم، نقش مکمل برای بخش خصوصی داشته و خود باعث کاهش نرخ بیکاری شده است. همچنین، نتایج بیانگر اثر مثبت نسبت کل مخارج دولت به تولید استانی بر بیکاری بوده است. با تفکیک بیکاری استانی به بیکاری شهری و بیکاری روستایی، اعتبارات هزینه ای اثر مثبت و معناداری بر بیکاری داشته، اما اثر تملک دارایی های سرمایه ای بر بیکاری روستایی معنادار نیست. همچنین، در دوره اجرای قانون هدفمندی یارانه ها نرخ بیکاری استانی افزایش یافته است.