اثر سبک های شناختی بر یادگیری حرکتی ضمنی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر سبک های شناختی بر یادگیری حرکتی ضمنی بود. مهارت های حرکتی به خاطر تفاوت های فردی در سبک های شناختی به شیوه های متفاوتی کسب می شوند. در این راستا، آزمون گروهی شکل های نهفته شده بین دانشجویان رشته ی تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی توزیع شد و در نهایت براساس نمرات به دست آمده از آزمون، 90 نفر به صورت تصادفی در سه گروه وابسته به زمینه، بی طرف و مستقل از زمینه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب، شرکت کنندگان در یک بلوک 10 کوششی تکلیف ردیابی آینه را برای اندازه گیری یادگیری حرکتی ضمنی انجام داده اند. آزمون یادداری شامل 4 کوشش بود که 24 ساعت بعد از مرحله اکتساب انجام شد. بعد از بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها و برابری واریانس ها، داده ها به کمک روش های آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج نشان داد که افراد مستقل از زمینه و بی طرف نسبت به افراد وابسته به زمینه عملکرد بهتری در زمان کامل کردن تکلیف ردیابی آینه داشتندکه نشان دهنده این بود که این افراد مهارت های حرکتی را به صورت ضمنی بهتر یاد می گیرند.