بررسی اثربخشی هیالورونات سدیم، روغن کنجد، عسل و نانوذرات نقره در جلوگیری از تشکیل چسبندگی پس از عمل جراحی

چسبندگی جراحی بعد از عمل یک نتیجه شایع ناشی از جراحی داخل صفاقی است که ممکن است منجر به عوارض متعددی مانند انسداد روده کوچک، درد شکمی مزمن و ناباروری در زنان شود که تاثیر قابل توجهی در هزینه های مراقبت-های بهداشتی دارد. تلاش های زیادی برای کاهش میزان چسبندگی پس از جراحی با استفاده از عوامل ضد التهابی، فیبرینولیتیک، ضد انعقاد، موانع مکانیکی و آنتی بیوتیک ها انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی هیالورونات سدیم، روغن کنجد، عسل و نانوذرات نقره در جلوگیری از تشکیل چسبندگی جراحی پس از عمل انجام شد.
تعداد 40 موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند به این ترتیب که هشت موش صحرایی در هر گروه شامل گروه کنترل، هیالورونات، کنجد، عسل و نقره قرار گرفتند. آنها در دمای 21 درجه سانتیگراد و رطوبت 5 ± 60٪ قرار گرفتند و تحت شرایط فوق به مدت دو هفته نگهداری شدند و پس از گذشت دو هفته، حیوانات تحت لاپاراتومی قرار گرفتند. برای تعیین شدت چسبندگی به وسیله دو جراح مختلف براساس دو سیستم نمره دهی رتبه بندی مختلف شامل طبقه بندی Nair و مقیاس نمره چسبندگی تجمعی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS برای ویندوز، نسخه 0/20، IBM Corp.، Armonk، نیویورک، ایالات متحده آمریکا انجام شد. داده های کمی و کیفی به ترتیب با استفاده از آزمون Kruskal-Wallis و Mann-Withney U انجام شد. مقدار احتمال کمتر از 05/0 معنی دار از نظر آماری در نظر گرفته شد.
نمرات شدت چسبندگی در گروه های هیالورونات و کنجد به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل براساس طبقه بندی Nair بود (مقادیر احتمال به ترتیب = 021/0 و 025/0)، با این حال براساس مقیاس نمره چسبندگی تجمعی فقط نمره شدت چسبندگی در گروه هیالورونات به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (مقدار احتمال = 024/0). در گروه هیالورونات شدت چسبندگی به میزان 48 درصد بر اساس مقیاس نمره چسبندگی تجمعی کاهش یافت.
بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که روغن هیالورونات سدیم و روغن کنجد ممکن است در پیشگیری از چسبندگی جراحی بعد از عمل جراحی داشته باشد.