مطالعه دینامیک گونه های باسیلوس طی حذف آلودگی های نفتی با روش PCR-DGGE

پاکسازی زیستی راهی موثر، ارزان و سازگار با محیط زیست برای حذف آلودگی خاک و آب است و بررسی تنوع ریزموجودات بومی و تعیین نقش آنها اهمیت بسیاری در موفقیت این روش دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش گونه های باسیلوس در پاکسازی زیستی نمونه خاک آلوده به گازوئیل است.
مواد و روش‏‏ها: دو میکروکازم با افزودن میزان 2 و 4 درصد گازوئیل به خاک تهیه شدند و یک میکروکازم، شاهد و بدون آلودگی در نظر گرفته شد. میزان تجزیه گازوئیل، تغییرات جمعیت باکتری های هتروتروف و تغییرات تنوع باسیلوس ها پس از افزودن منابع کربن، نیتروژن و فسفات با نسبت 100:10:1 و آب به میزان 20 درصد با 16S rRNA PCR-DGGE طی دوره شش ماهه بررسی شد.
در میکروکازم های 2 و 4 درصد به ترتیب 50 و 44/44 درصد گازوئیل اولیه طی دوره شش ماهه تجزیه شد. روند افزایش تعداد باکتری های هتروتروف و بیشترین تعداد باکتری ها با سرعت تجزیه گازوئیل منطبق بود و تعداد باکتری ها در میکروکازم های 2 و 4 درصد از 108×2 باکتری در هر گرم خاک به ترتیب به 1011×2 و 1012×2 باکتری در هر گرم خاک در بیشترین میزان رسید. بنابراین، ورود آلودگی سبب تحریک جمعیت میکروبی خاک می شود و میزان آلودگی در کارآیی پاکسازی زیستی موثر است
بحث و نتیجه گیری: مقایسه تنوع باندهای DGGE نشان داد که با واردشدن آلاینده به خاک، تنوع گونه های باسیلوس افزایش می یابد و نقش موثر گونه های باسیلوس در پاکسازی زیستی خاک های آلوده به هیدروکربن های نفتی را نشان می دهد. هم زمان با کاهش میزان گازوئیل و تعداد باکتری ها، تنوع باندها در ژل DGGE نیز کمتر می شود. بنابراین، با ورود آلاینده به عنوان منبع کربن، تنوع گونه های باسیلوس در ابتدای فرآیند تجزیه افزایش و به تدریج با حذف ترکیب هیدروکربنی دوباره کاهش می یابد و ترکیب جمعیت به شرایط پیش از حضور آلاینده نزدیک می شود