اثر تداخل زمینه ای بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت های پایه ژیمناستیک کودکان

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر تداخل زمینه‏ای کم با تداخل زمینه ای زیاد بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت های پایه ژیمناستیک در کودکان سه تا شش سال بود. جامعه آماری شامل52 کودک سه تا شش سال ثبت نام شده در مدرسه ژیمناستیک بودند که از بین آنها 20 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. مربی در آغاز مهارت های پرش جک پاباز، جک پاجفت و تپانچه، مهارت های تعادلی ساده، لک‏لک، فرشته و مهارت های غلت پاجفت، غلت پاباز و غلت یک پا را نمایش داد و سپس آزمودنی ها در پیش‏‏آزمون این مهارت ها شرکت کردند. از اجرای تمام پیش‏آزمون‏ها فیلم برداری شد و بر اساس مجموع میانگین امتیاز سه داور رسمی، آزمودنی ها به ترتیب رتبه بندی و در دو گروه ده نفره تداخل زمینه‏ای کم و تداخل زمینه‏ای زیاد قرار گرفتند. گروه تداخل کم درهر جلسه فقط یکی از مهارت های را تمرین و در آخر همان جلسه، پس‏آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد در شروع جلسه بعد، پس‏آزمون یادداری و انتقال مهارت جلسه قبل را اجرا و تمرین مهارت بعدی را اجرا کردند. گروه تداخل زیاد هر جلسه تمام مهارت ها را برای نه جلسه تمرین و در پایان جلسه نهم پس‏آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد، پس‏‏آزمون یادداری و انتقال را اجرا کردند. امتیازات داوران از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح 5 0/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد در هر سه مهارت تعادل، پرش و غلت، بین دو گروه تمرین مسدود و تصادفی، تفاوت معنادار بود (P<0.05). نتایج، برتری تمرین تصادفی را در دامنه سنی سه تا شش سال در ژیمناستیک تایید و بر تاثیر نوع مهارت در تداخل زمینه‏ای تاکید داشت.