بررسی و مقایسه ی غلظت های متفاوت اکسیژن حین عمل بر کاهش تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک تحت بیهوشی عمومی

تهوع و استفراغ بعد از عمل (Postoperative nausea and vomiting یا PONV) یکی از شایع ترین عوارض پس از بیهوشی عمومی است. PONV باعث بروز ناراحتی در افراد مختلف می شود. همچنین، در برخی مطالعات، تجویز اکسیژن در غلظت بالا حین اعمال جراحی باعث کاهش PONV شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر غلظت های متفاوت اکسیژن حین عمل بر کاهش تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک تحت بیهوشی عمومی بود.
در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور، تعداد 105 بیمار که کاندیدای جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک تحت بیهوشی عمومی بودند، به صورت تصادفی به 3 گروه شامل گروه اول اکسیژن 30 درصد + 70 درصد هوا، گروه دوم اکسیژن 50 درصد + 50 درصد هوا، گروه سوم اکسیژن 70 درصد + 30 درصد هوا تقسیم شدند. اطلاعات این مطالعه، به خصوص شدت درد و تهوع با استفاده از Visual analogue scale (VAS) یا در گروه ها مورد مقایسه قرار گرفت.
بر اساس تعداد دفعات استفراغ، شدت تهوع و شدت درد در انتهای ریکاوری و در ساعات 6، 12 و 24 پس از عمل، بین گروه های 1، 2 و 3 اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (05/0 > P).
غلظت بالای اکسیژن باعث کاهش تهوع و استفراغ و درد بعد از عمل در مقایسه با غلظت های پایین تر در عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک می شود، اما میزان نیاز به متوکلوپرامید را کاهش نمی دهد.