ارزیابی ایمنی زایی کاندید واکسن VLP MPER-V3 ویروس HIV-1 در مدل موشی BALB/c

توسعه یک واکسن موثر علیه عفونت HIV امری ضروری محسوب می شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی ایمنی زایی ذرات شبه ویروسی در مدل موشی BALB/c به منظور القای پاسخ ایمنی هومورال و دست یابی به آنتی بادی های خنثی کننده بود.
در پژوهش تجربی حاضر، به منظور ایمنی زایی به واسطه VLP MPER-V3 از 40 سر موش ماده 8-6هفته ای استفاده شد. موش ها به 8 گروه مختلف تقسیم شدند و در هر گروه 5 سر موش در نظر گرفته شد و تزریق ها سه بار با فاصله سه هفته و به صورت زیرجلدی و در حجم 100میکرولیتر به ازای هر موش صورت گرفت. دو هفته پس از آخرین تزریق، خون گیری از سینوس چشمی موش ها انجام شد و پاسخ های ایمنی در سرم برای تعیین سطح Total IgG و سلول های طحال موشی به منظور سنجش سایتوکاین، با استفاده از روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های من ویتنی و تحلیل واریانس یک طرفه صورت گرفت.
سطح تولید آنتی بادی توتال در تمامی گروه هایی که VLP به تنهایی یا به همراه ادجوانت ایمن شده بودند بسیار بالا بود و اختلاف معنی داری با گروه کنترل داشت (0/05p<). ایزوتایپ غالب در گروه هایی که تزریق VLP به تنهایی یا با ادجوانت داشتند از نوع IgG1 (شاخص تحریک پاسخ Th2) بود.
ذرات شبه ویروسی تولیدشده می توانند سیستم ایمنی هومورال را در موش های ایمن شده با این ذرات به تنهایی یا فرموله شده با ادجوانت تحریک کنند. همچنین سطح تولید IL-5 در حضور کاندید واکسن به صورت VLP، بسیار افزایش یافت.