اولویت بندی عوامل موثر بر پتانسیل سیل خیزی به کمک روش الکتره نوع 3 و ضریب جریان سیلابی (مطالعه موردی زیر حوزه های آبخیز سرخون، بندرعباس)

بیش از 75 درصد از مساحت کشور در مناطق خشک و نیمه خشک قرار گرفته است. خصوصیات این گونه مناطق بارندگی با شدت بالا و پراکنش نا منظم است و بیشتر آن به صورت سیلاب از منطقه خارج می شود. برآورد دقیق دبی پیک سیلاب و تعیین اولویت پتانسیل سیل خیزی در هر زیر حوزه ضروری است، هرچند به لحاظ محدودیت منابع مالی احیاء آبخیزها در کلیه زیرحوزه ها عملی نمی باشد. تحقیق حاضر در حوزه آبخیز سرخون بندرعباس واقع در جنوب ایران که از نظر اقلیمی جزء مناطق خشک کشور به شمار می آید، انجام شده است. به منظور دستیابی به اولویت پتانسیل سیل خیزی در زیر حوزه های آبخیز از روش الکتره که از روش های تصمیم گیری چند شاخصه مبتنی بر گزینه برتر وضریب جریان سیلابی استفاده گردید. برای ورود اطلاعات به مدل مذکور بر اساس نظرات کارشناسان و مرور منابع علمی از هفت معیار (نفوذ پذیری، ضریب گراویلیوس، شیب متوسط وزنی حوزه، پوشش گیاهی، ضریب شکل، ضریب رواناب و شدت بارندگی) برای اولویت بندی پتانسیل سیل خیزی زیر حوزه ها استفاده شد. سپس وزن هر معیار از طریق روش AHP محاسبه و برای انتخاب بهترین رتبه بندی و عملکرد مدل الکتره 3 و رابطه ضریب جریان سیلابی از تکنیک ناپارامتریک ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد (85/0=r). بنابراین روش الکتره می تواند به عنوان یک روش مناسب برای تعیین پتانسیل سیل خیزی زیرحوزه های دارای اولویت معرفی شود. نتایج رتبه-بندی به روش ادغام نشان داد که زیر حوضه های 1-1-18، 14 و 2-1-18 به ترتیب به عنوان سیل خیزترین زیرحوزه مشخص گردید.