بررسی اثر مصرف رزوراترول برسطح سرمی آدیپونکتین و لپتین در بیماران دیابتی نوع دو

رزوراترول پلی فنلی است با منشاء گیاهی و دارای صفات ضد اکسیدانی، ضد التهابی و ضد مقاومت انسولینی می باشد. مطالعات نشان داده اند که مکانیسم عمل این ماده موثره از طریق فعال نمودن آنزیم سرتویین 1 دی استیلاز می باشد. هرچند دیگر مطالعات نشان داده اند که نقش رزوراترول می تواند از مسیرهای متابولیکی دیگر باشد. یکی از این مسیرها اثر تحریکی رزوراترول بر ترشح آدیپونکتین ها می باشد. آدیپونکتین هورمونی است که نقش مهمی در تنظیم حساسیت انسولینی و انتشار انرژی ایفاء می نماید. علاوه بر این، رزوراترول می تواند با مهار افزایش مقاومت مرکزی لپتین از چاقی جلوگیری کند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر رزوراترول بر آدیپونکتین و لپتین در بیماران دیابتی نوع 2 می باشد.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی، تصادفی و دو سو کور بر روی 51 بیمار از مطالعه قبلی که دچار دیابت تیپ 2 بودند انجام پذیرفته است. اطلاعات دموگرافیک و شرح حال پزشکی بیماران به روش مصاحبه جمع آوری شده است. بیماران در گروه مداخله روزی دوبار کپسول های 500 میلی گرم رزوراترول (1 گرم در روز) به مدت 45 روز دریافت کردند. در گروه شاهد نیز کپسول های دارونمای مشابه دوبار در روز به مدت 45 روز دریافت شد. در ابتدای مطالعه فشار خون، وزن، BMI و چربی ها، اندازه گیری سطوح خونی آدیپونکتین و لپتین و نیز تست عملکرد کبد انجام می گیرد. پس از تکمیل دوره 45 روزه مجددا بررسی ها و تست های ذکر شده صورت می گیرند. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و T مستقل با به کارگیری از نرم افزار SPSS ویرایش 18 انجام می گیرد.
نتایج این مطالعه نشان داد که هیچ گونه تفاوت معنی داری بین دو گروه مداخله و شاهد از لحاظ سطح خونی آدیپونکتین و لپتین وجود ندارد. هر چند با استفاده از آزمون من ویتنی تفاوت معنی داری بین گروه مداخله و شاهد از نظر سطح خونی لپتین مشاهده گردید (025/0=P). یعنی در گروه مداخله، میزان لپتین بیشتر از گروه شاهد بود.
نتایج این مطالعه نشان داده است که مصرف رزوراترول به صورت خوراکی (500 میلی گرم و دو بار در روز) و به مدت 45 روز در افراد دیابتی نوع 2، تاثیری بر سطوح خونی آدیپونکتین و لپتین ندارد.